De gesprekskring Grond Van Leven (GVL) is een belangrijke inhoudelijke vrucht uit de jarenlange gerichtheid vanuit het aartsbisdom Utrecht op platteland en landbouw.

Specifiek hieraan is het inzicht dat het niet zo vruchtbaar is om boeren en tuinders (V/M) alleen maar vanuit problemen aan te spreken. Wie zegt dat er op een bepaald bedrijf problemen zijn? Waarom zou je je vanuit de kerk alleen maar richten op problemen? Het is veel beter om plattelandsbewoners als medegelovigen op te zoeken. Dan hoort de bezoeker wat de boer/tuinder beweegt en wat hij/zij van jou en van de gemeenschap die jij vertegenwoordigt verwacht. Dat is de basisgedachte.

Als groepsmodel is later GVL uitgewerkt. In deze gesprekskring voor vier avonden komen mensen uit de meer bebouwde kom en mensen uit het platteland in huiskamersetting bij elkaar op verhaal. Jongere en oudere mensen. Als het kan in oecumenisch verband. Voor een eerste keer worden deelnemers persoonlijk gevraagd. Van belang is een goede leiding.

De eerste avond is geboortegrond het leidende thema. Dan zijn vragen aan de orde zoals: waar heeft jouw wieg gestaan? Hoe zag ‘jouw thuis’, waar jij bent opgegroeid, eruit?
De tweede avond gaat het over waarden uit die geboortegrond. Leidende vraag: wat stond er vroeger bij jou op de huiskamermuur als het ware met onzichtbare inkt geschreven?
De derde avond is meer een groepsgesprek over de grond die we nu samen delen. Vanuit de eerste twee avonden kijken we als groep naar elkaars toekomstverwachtingen en wensen wat betreft plaatselijk samenleven en geloven.
De vierde avond staan we stil bij de humuslaag, de voedende laag. Als gelovigen belijden we dat God ons leven geschapen heeft en draagt, maar hoe zien we dat zelf? Meestal wijzen de gesprekken in de eerste drie avonden een goede richting aan door wie of hoe we gevoed worden.
Specifiek aan leiding in GVL is het scheppen van de juiste voorwaarden, waardoor deelnemers van elkaar horen en aan elkaar vertellen van het concrete leven. Zo wordt leven en geloven gedeeld op een manier die bij elke deelnemer past, waar de gemeenschap van leert.

Zie ook: het bericht van 1 februari 2013