Voordat er geloofd werd in een leven na de dood ging de goed oppassende mens ervan uit dat een eventuele beloning of straf gebeurt met het oog op nastrevenswaardig gedrag. Nodig om een eerzaam mens te worden. Psalm 92.
Lees verder
2 ½ jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (15).
Lees verder
Met troostrijke woorden van geborgenheid zoals vooral een kind dat van nature toont bij haar of zijn moeder, zo dicht psalm 91 de mens gelovige woorden toe om naar God te verlangen. Omdat de mens het alleen nooit redden zal… Psalm 91 en Advent, op weg naar Kerstmis.
Lees verder
Ik schrijf regelmatig teksten voor religieuze gelegenheden, waarin mensen samenkomen voor een beetje hoop en bemoediging in het leven van alledag. Soms worden teksten uiteindelijk alsnog niet gebruikt. Onderstaand twee van deze teksten: een geloofsbelijdenis en gedachte bij Advent…
Geloofsbelijdenis
Ik geloof in gemeenschappen
die durven te wachten, dromen en hopen.
Daar waar ieder mens in tel is,
of je nu jong of oud bent, bekend of vreemd.
Waar geen verschil wordt gemaakt
tussen mensen die erbij horen en zij die er niet bij horen.
Waar iedereen volop mens mag zijn
met de meegegeven talenten en tekortkomingen.
Ik geloof in gemeenschappen
die het niet bij het oude houden
en de eigen grenzen over durven te gaan,
met elkaar wachtend, dromend en hopend
dat het kan, dat ene rijk van God.
Daar waar een Tafel wordt bereid, voor allen
die vermoeid en belast zijn
met al dat wat het leven in mensen soms aangrijpt.
Ik geloof in gemeenschappen
die het Woord van God horen en ernaar leven.
Waar vieren en dienen hand in hand gaan.
Waar de eigen eer wordt omgevormd
in eer brengen, aan al die mensen
die in de verdrukking moeten leven.
Ik geloof in gemeenschappen
die durven te wachten, dromen en hopen.
Dan komt er nieuw leven in het vooruitzicht,
leven in de verwachting van advent
vandaag nog, in ieder mens, amen.
Gedachte bij Advent
Alles nu, en wel onmiddellijk…
Dat is onze tijd, het wordt jong en oud dagelijks,
nee: het wordt ons elke minuut voorgehouden.
Zondagochtend bestellen en zondagavond leveren?
Het kan voor wie slechts enkele euro’s meer betaalt.
Maar wat is de echte prijs achter deze overdaad?
De echte prijs wordt betaald door mensen
die geen andere kans zien dan toch maar tijdelijk in te gaan
op werk waar je niet van kunt leven.
Alles kan en mag tegenwoordig, maar:
wie houdt het overzicht, over enige menselijke waardigheid
en handelt overeenkomstig?
Advent gaat over wachten, verwachten.
Over uitzien naar Kerstmis.
Over je goed voorbereiden.
Over uitzien naar de komst van God in onze wereld,
als een geheel aan menselijke zorg overgelaten mensenkind.
Een fundament in onze overleverde geloofstraditie, voor wie het kan zien.
Alles nu, en wel onmiddellijk.
Als we het nou toch moeten hebben over sprookjes,
laten we dan maar meteen het ‘alles nu, en wel onmiddellijk’
naar het rijk der fabelen verwijzen.
(Foto: visual hunt, pellesten)
Jack Steeghs
Bijna 2 ½ jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (14).
Lees verder
vroedman 