De afgelopen weken schreef ik diverse teksten over het naderende levenseinde van mijn vader. Gisteren namen we in Neerkant afscheid van hem. Van onderstaand gedicht werd de laatste strofe gebruikt voor de rouwkaart en het bidprentje. Hierbij het hele werk.
Over de kam die ons pap jaren in gebruik heeft gehad, totdat hij met ons mam naar het dorp verhuisde…
In psalm 59 een gedeelte dat bij Jezus heel anders zit, of niet? Over de legitimatie om kwaad met kwaad te vergelden gesproken…
Beelden zoals bijgaande foto zeggen mij veel, over mijn oude leven en over mijn nieuwe leven. Bronnenbewustzijn.
