Naast meerdere gedeelde taken met collega’s ben ik als pastoraal werker in parochie De Twaalf Apostelen eerstaanspreekbare in Bergharen en Hernen-Leur. Voor mij is dit werk een betaalde baan en tegelijkertijd een voorrecht om mijn ervaring in werken, leven en geloven te mogen delen, met mensen en gemeenschappen die ik tot ruim een jaar geleden niet kende.
Een van de vele collega’s met wie ik ooit een intervisiecyclus deelde bracht destijds mijn levensverhaal in verbinding met de roeping van Samuel (1 Samuel 3, 1 – 10). Reden voor mij om nu – jaren later – aan de hand van dit Bijbelverhaal terug te blikken.
In de voorbereiding op de oogstdankviering schreef ik onderstaande overdenking, die we in de viering uiteindelijk niet hebben gebruikt…
Afgelopen zondag zou ik onderstaande woorden uitspreken tijdens de jaarlijks oogstdankviering van ZLTO afdeling Rijk van Nijmegen in Beuningen. Dat kon niet doorgaan door het overlijden van ons pap. Maar door de fijne samenwerking met alle direct betrokkenen en een bereidwillige collega in de oecumene konden onderstaande woorden alsnog klinken…
Er is in ons land al jaren veel te doen over de intensieve veehouderij. Vooral op de droge zandgronden waar ik ben opgegroeid. Een korte historische beschouwing vanuit mijn eigen blikveld.
