Een van de vele collega’s met wie ik ooit een intervisiecyclus deelde bracht destijds mijn levensverhaal in verbinding met de roeping van Samuel (1 Samuel 3, 1 – 10). Reden voor mij om nu – jaren later – aan de hand van dit Bijbelverhaal terug te blikken.
Het schilderij van ons pap op de rouwkaart is zijn werk uit 2006 dat hij in 2011 opnieuw op de schildersezel onder handen neemt. Hij was er niet tevreden over. Hij zou het nooit meer voltooien. Het herseninfarct van ons mam komt tussenbeide. Een onvoltooid – voltooid heden.
Voor wie het gemist heeft (of na wil lezen): bijgevoegd de woorden die ik uitsprak tijdens de uitvaart van mijn vader.
Het agrarische beeld van de oogstmaand is ook van toepassing op mijn huidige werkfase: ik merk dat ik als vijftiger in de oogsttijd zit. Voldoende basisvertrouwen, genoeg ervaring om te kunnen doen wat gedaan moet worden en voldoende eigen ruimte om al datgene dat aan mij wordt toevertrouwd verder te brengen.
In psalm 60 worden instrumenten genoemd ten teken van de aankomende heerschappij van koning David. Instrumenten die verdelen en heersen. Maar ze geven ook orde en gezag.
In de voorbereiding op de oogstdankviering schreef ik onderstaande overdenking, die we in de viering uiteindelijk niet hebben gebruikt…
