Als het over landbouw en platteland gaat klinkt het economische taalveld en worden vaak grote vergezichten geschetst. Binnen die vergezichten is niet zomaar plaats voor specifieke individuele situaties, waarvandaan alle organisatie ooit is opgezet. Een bizarre moderniseringsparadox. Daar kunnen we wat aan doen.
Het gebeurde vanzelf op een hete zomerdag in 1997: ik liep intuïtief door het bedrijf en maakte dia’s van het ‘levenswerk’ waarmee ik op dat moment bijna ging stoppen…
Ik mis het arbeidspastoraat als professionele werksoort. Vooral omdat juist deze werksoort op de grens van kerk en samenleving scherp was in het stem geven aan de mens in de organisatie. Een praktijkvoorbeeld over het leren omgaan met zelfdoding op het platteland.
Het heeft lang geduurd voordat coaching en mediation hun plek vonden in de landbouw. Gelukkig wordt het vragen van ondersteuning onder de agrarische beroepsbevolking steeds gewoner (google simpelweg op ‘agrarisch coach’ en er valt veel te kiezen). In deze blog: wat voeg ik aan de bestaande hulpverlening in de agrarische sector toe met boerenpastoraat?
Boeren en economie. Het is een vanzelfsprekende twee-eenheid op het platteland geworden die er helemaal toe doet. Maar betekent dit dat álle kennis die voor boeren nodig is met een economische bril op bekeken moet worden?
