Geen gewone Pasen maar wel Pasen. Natuurlijk. Een nieuwe dag na de donkere nacht. Voorjaar. Groeizame luchten. Verlangen naar. Denken aan de tijd dat het leven zwaar viel, maar nu niet meer omdat gezien wordt dat niet het donker en de pijn maar leven in het licht het laatste woord heeft… Welkom Mr. Blue sky.
Momenteel is niet het bezoeken van boeren de basis van mijn werk, dat is werken in geloofsgemeenschappen geworden. Van daaruit richt ik me nu op het bezoeken van boeren. Een blog over de deskundigheid die daarbij komt kijken. Andere artikelen: Leren van bezoekwerk; Geloven in een veranderend platteland; Boeren in de huidige economie: zijn er meer bronnen?.
Als het over landbouw en platteland gaat klinkt het economische taalveld en worden vaak grote vergezichten geschetst. Binnen die vergezichten is niet zomaar plaats voor specifieke individuele situaties, waarvandaan alle organisatie ooit is opgezet. Een bizarre moderniseringsparadox. Daar kunnen we wat aan doen.
Het gebeurde vanzelf op een hete zomerdag in 1997: ik liep intuïtief door het bedrijf en maakte dia’s van het ‘levenswerk’ waarmee ik op dat moment bijna ging stoppen…
Ik mis het arbeidspastoraat als professionele werksoort. Vooral omdat juist deze werksoort op de grens van kerk en samenleving scherp was in het stem geven aan de mens in de organisatie. Een praktijkvoorbeeld over het leren omgaan met zelfdoding op het platteland.
