Psalm 67 spreekt veelvormig over dat prachtige gebaar zegenen: om je voor Gods zegen open te stellen en daarin je levensweg te vervolgen…
Categorie archief: Psalmen
Aansporing om te leven
In het boek Psalmen komt vaker een verwijzing naar de naamgever van alle leven terug. Je zou kunnen zeggen dat het hele boek Psalmen één lange lofprijzing is op de onuitsprekelijke naam van de Allerhoogste. Psalm 66. Je naam leven. Gewoon doen.
Kerstmis, Kiezen, Komen…
Het is Kerstmis geweest. Bij het lezen van Psalm 65 blijf ik hangen bij vers 5. Ik moet onmiddellijk denken aan gelovigen op weg naar de kerk.
Goed doen: eigenlijk weten we het wel…
Eigenlijk weten we het wel. Als we onszelf de tijd gunnen. Om te luisteren naar ons hart, om te zien wat er in ons leven speelt, om te handelen naar het vermogen dat ons op enig moment gegeven is. Eigenlijk. Zo’n mooi woord uit de spreektaal waar ik opgroeide, het past prachtig bij psalm 64.
Honger, dorst, verlangen naar, zin hebben in…
Als je niet hongert en dorst naar het goede, naar het leven zoals dat bedoeld is, dan wordt het niks. Zo is het op school, in de carrières van mensen, in de privésfeer. En zo is het ook met geloven. Je moet het wel écht willen. Neutraal leven is geen leven. Neutraal geloven is geen geloven. Psalm 63.
