Gelovig zijn betekent sowieso bereid zijn om hulp te ontvangen… Dat dat lang niet altijd vanzelf spreekt is iets anders. Met psalm 124 hebben we een klassieker bij de hand.

Psalm 124, 8. Onze hulp is de naam van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft.

Zonder hoop vaart niemand wel. Hoop op bijstand als je het nodig hebt. Lang niet altijd komt steun zoals verwacht. Heel vaak zien we pas veel later waar die hulp uit bestond en hoe we ze (achteraf) waarderen. In het volgende voorbeeld was de steun meteen voelbaar maar groeit de reikwijdte met de jaren. Zoals die keer dat mijn tanden werden getrokken… Ik was pas zeventien. Het gebit was van dien aard dat alles er in enkele maanden uit moest. Elke twee weken met de brommer heen en weer naar het buurtdorp. Tot die ene keer dat ik, nog net teveel onder verdoving, midden op de rijbaan onderuit ging. Wonder boven wonder stopten de auto’s onmiddellijk, waarbij een bestuurder zo barmhartig was om te komen kijken wat er met mij aan de hand was en vervolgens aan te bieden om me naar huis te brengen. ‘Ja graag’ klonk uit mijn trillende mond. Wie een dergelijke ervaring op deze manier doorleeft groeit onherroepelijk in geestelijke zin… Met een vol besef van je eigen breekbaarheid en van daaruit geholpen willen worden… Het lastige aan geloven blijft dat het een aanbod voor het leven is dat eerst persoonlijk ontdekt wil worden en tegelijkertijd jou en de generatie waarvan je deel uitmaakt overstijgt. En je kunt je er in onze tijd gemakkelijk aan onttrekken, opgaan in jezelf, in medemensen en in de waan van de dag. Maar wie er gevoelig voor is en enige moeite neemt… Door zich te openen voor wat zich aandient, door in zoveel mogelijk situaties vrijuit te handelen tegen het licht van een bewezen traditie, door proberen te beséffen wanneer je teveel hooi op je vork neemt of iemand tekort doet… Wie zo leeft kan op het spoor komen van: Onze hulp is de naam van de Heer die hemel en aarde gemaakt heeft. Onze hulp. Daar heb je medemensen en God voor nodig. Maar ook enige nieuwsgierigheid en zeker volharding.

Jack Steeghs