Op de sterfdag van die heilige uit Myra een blog geïnspireerd op psalm 130. Of nood daadwerkelijk tot bidden leidt ligt aan de bedding waarin je mens wordt. Het is bijna tweede Advent.

Psalm 130, 1b – 2. Uit het diepste diep roep ik U aan, HEER; ach, Heer, hoor wat ik zeg, luister toch naar mijn bidden en smeken.

De bedding van een vruchtbaar geloofsleven zit bepaald niet in het uithalen van hemelbestormende capriolen en zit vooral in jouw vermogen om de realiteit te omarmen. En als die realiteit niet is zoals gewenst en gehoopt: tijd nemen en moed verzamelen om de goede woorden te vinden en daarmee de allerhoogste aan te roepen. En net zo… in vertrouwen hulp zoeken bij naasten die het goed met je voorhebben. Als het er echt op aankomt is hulp vragen geen zwaktebod maar teken van groei, in menszijn. Hulp vragen is beseffen dat je alleen weinig klaar kunt spelen. Geloven is jezelf realiseren dat je ieder moment in een situatie terecht kunt komen waar de nood hoog is en de redding nabij. Maar je moet het moment wel herkennen en oprecht beleven als persoonlijke mogelijkheid van donker naar licht. Dan zit je middenin Advent. De verwachtingsvolle weg die leidt naar Kerstmis. Ieder jaar opnieuw, omdat we mensen zijn.    

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs