Een nieuw jaar met altijd nieuwe kansen en uitdagingen. Daarom een blog over beginnen. Beginnen is een grote kunst: begin daarom altijd vanuit houvast en perspectief.

Begin nooit neutraal aan een nieuw jaar, aan een nieuwe levensfase, aan een studie, aan een relatie… Net als afronden/afsluiten is beginnen een kunst. De kunst zit in het haalbare in combinatie met jezelf tonen op de wijze zoals jij bedoeld bent.
Begin daarom altijd met haalbare perspectieven, begin met wat in jouw mogelijkheden en binnen jouw bereik ligt. Begin met wat past bij jouw talenten.

Klinkt gemakkelijk. De crux zit in het wéten wat bij jou past en het van dááruit handelen. Dat wéten gaat verder dan je voorkeuren. Dat wat jij nu doet is ingegeven door wat je ooit in het leven is aangereikt/bent tegengekomen. Dat wat je nu kent kan beperkt zijn of op een dusdanige wijze zijn aangereikt dat het onvoldoende aansluit bij de persoon die jij nu bent.

Daarom… heb ik een vuurtoren van fischertechnik gebouwd.

Aan de hand van dit bouwwerk heb ik inmiddels een teamvergadering op mijn werk geopend. Ik ga het bouwwerk vast bij andere gelegenheden benutten…

– De vuurtoren geeft houvast door het licht dat draait in de duisternis. Dat licht zweeft niet maar staat op een stevig fundament en op een strategische plek. Beginnen vraagt om visie, beginnen vraagt om oriëntatie. Die oriëntatie begint ergens. Oriëntatie begint niet alleen bij dat wat er al ligt, maar begint ook bij dat wat jij met jouw unieke kwaliteiten inbrengt! Gangbare organisaties hebben altijd de neiging om jouw kwaliteiten te kneden zodat ze in de mal passen die de leiding wenst. Bedenk altijd dat aanpassen bij het leven hoort maar nooit een beginpunt kan zijn.

– Het model wordt bestuurd door twee stroomkringen: een stuurstroomkring, waarmee het model wordt geactiveerd én een stroomkring om het licht te laten branden en draaien. Gescheiden stroomcircuits zijn hier van groot belang. Ik vertaal dit voor het pastorale werkveld waarin ik actief ben als volgt: Ik werk met zowel vrijwilligers en professionals. Beiden groepen zijn nodig en urgent voor de aard en betekenis van geloofsgemeenschappen. Doordat er op de pastorale werkvloer altijd conflicten op de loer liggen is een schakeling nodig die kortsluiting tussen beide groepen voorkomt. Die schakeling is een relais. In mijn beroepsgroep is de pastor dat relais. Daarom is het van belang dat die fundamentele rol functioneel blijft. De pastor is geen sluitstuk of een garantie dat de taken die er liggen uitgevoerd worden. De pastor is een betekenisvolle factor, die het grote verschil maakt door precies die rol te vervullen die beide groepen verbindt en recht doet.

Ik wens jou als lezer een betekenisvol 2019 toe!

Jack Steeghs