Met een schilderij van ons pap op weg naar Kerstmis 2016.

Het was een grote verrassing toen ik midden jaren negentig zag dat mijn vader ging schilderen. Een gepensioneerde varkenshouder ging schilderen. Een praktische man, een doener. Er kwam geen cursus en geen internet aan te pas.’Gewoon’ goed kijken, enkele gesprekken voeren en beginnen maar! Oké, mijn vader was in de vijftiger jaren enkele jaren knecht bij een huisschilder… Maar dat is toch heel wat anders dan olieverfschilderijen?

Nu, twintig jaar later, schildert hij niet meer. Het kost hem teveel moeite. Hij heeft er vrede mee. Maar mijn verbazing van toen ben ik nog steeds niet te boven. Ik zie elke keer weer iets nieuws.

Is dat ook niet met het verhaal van het kerstkind en zijn moeder?

Jack Steeghs