Goede Vrijdag is een religieus geladen dag die christenen met lege handen achter lijkt te laten. Een moeilijke bladzijde in de heilsgeschiedenis. Wat nu? Vandaag een deel uit het lijdensverhaal, volgens evangelist Johannes.

Johannes 19, 23 – 24 . 28 – 30
Toen de soldaten Jezus gekruisigd hadden,
namen ze zijn kleren en deelden ze in vieren,
voor iedere soldaat een deel.
Ze namen ook de lijfrok
die echter zonder naad was, aan één stuk geweven van bovenaf.
Daarom zeiden ze tot elkaar:
“Laten we die niet scheuren
maar er om loten wie hem krijgt.”
Aldus moest de Schrift vervuld worden:
Zij verdeelden mijn kleren onder elkaar
en dobbelden om mijn gewaad.

(…)

Hierna, wetend dat nu alles was volbracht
zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden:
“Ik heb dorst.”
Er stond daar een kruik vol zure wijn.
Ze doopten er een spons in,
staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond.
Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij:
“Het is volbracht.”
Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.

Na de kruisiging nemen de soldaten Jezus’ kleren en ze vierendelen het. Als ze vervolgens de lijfrok nemen wordt er een detail beschreven: dit kledingstuk blijkt uit een stuk en komt van boven. Godswerk, een geheel. Zijn hele leven tot aan de laatste ademstoot heeft Jezus in een helende rol gestaan. Heilsgeschiedenis is meer dan historie, het is het eeuwige heden. Hemelse zaken treffen aardse grond en laten onuitwisbare sporen na. Goede Vrijdag. Toen, nu en straks?

Wat heel is, kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden

maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden –

al het verdeelde zit voorgoed in ons.
Kruim – Eva Gerlach

Agrariërs die de MKZ-crisis bewust in bedrijf en privé hebben meegemaakt herinneren zich Pasen 2001 maar al te goed. Je zou kunnen zeggen dat destijds de crisis in twee bronnen tegelijkertijd toesloeg: in geloof en in (agrarisch) leven. Wat te doen als de bodem onder je bestaan letterlijk en figuurlijk wordt weggeslagen? Wat te doen met een breuklijn dwars door het ora et labora (bid en werk)? Wie of wat is dan je steun en toeverlaat? En hoe? Hoe houd je de boel bij elkaar?
Daarom is er later een brochure voor pastoraat bij agrarische rampen geschreven. Een handreiking gemaakt in oecumenisch samenwerkingsverband. Protocol Agrarische Rampen

Oecumene, hoe treffend! De soldaten zeggen tegen elkaar dat het kleed dat Jezus droeg niet verscheurd mag worden. In het Grieks staat er: niet geschismatiseerd. Dit beeld van oecumene droeg Jezus bij zich toen hij zijn laatste adem uitblies. De eenheid die niet van mensen alleen kan komen heeft hij als mens van Godswege tot het laatst toe volbracht.
Uitgerekend mensen waarvan je het niet verwacht, een beeld dat vaker voorkomt in de Bijbel, zien die eenheid.

Jack Steeghs