Eind 2012 heb ik samen met direct betrokkenen de projectfase Kerk In Platteland afgerond. De twee pilots, in Eibergen en Lemelerveld, gaan zelfstandig verder (zie: Eigen grond, huis en haard – beloofde land?). Als vroedman ben ik benieuwd hoe het hen vergaat.

In de groep in Eibergen worden regelmatig boerenwijsheden gedeeld. Oude woorden en gebruiken die de tijd hebben doorstaan en vermengd met de geloofsgemeenschap de toekomst met gemak aankunnen. Als gedacht wordt dat dit folklore uit het verleden is, alleen voor ouderen, moet je eens op eerste Paasdag ’s avonds naar Zieuwent afreizen.
Al eens van ‘boeskemieten’ gehoord? Dat zijn aanmaakhoutjes, elk jaar gebruikt om het grote paasvuur aan te maken. Elk jaar wordt dat vuur vanaf de nieuwe paaskaars uit de dorpskerk veilig verderop naar een grote berg met verzameld hout gebracht, waar de ‘boeskemieten’ de enorme houtmassa vlam laten vatten. Nieuw licht voor de wereld. Nieuwe mensen in wording.

In Lemelerveld is een delegatie van de groep naar Wageningen geweest, om de conferentie ‘Keuzes voor de landbouw en veehouderij: lokaal of mondiaal, intensief of ecologisch?’ bij te wonen. Een technisch landbouwkundig verhaal met vele invalshoeken. Vanuit geloofsperspectief gezien nuttige maar geen gemakkelijk te verwerken kost.

Dichter bij huis ligt het project Boerenkans. Momenteel zijn er vanuit het agrarische bedrijfsleven en aanverwante organisaties volop initiatieven om varkensboeren te adviseren welke kant zij op kunnen met hun talenten en hun bedrijf. Velen staan op een tweesprong: een neventak beginnen doe je niet zomaar en is aan tal van voorwaarden gebonden, slim stoppen betekent meestal tijdig stoppen, maar wat is tijdig? Terugverdientermijnen spelen mee bij investeringen waarvan het de grote vraag is of de boer ze nog ooit terugziet in profit.
Het lijkt me verstandig voor direct betrokkenen om zich zakelijk goed te laten informeren. Ik ben heel benieuwd naar de rol die in het besluitvormingsproces is weggelegd voor het geloofsperspectief. En hoe dat er uitziet.

De beide klankbordgroepen zijn werkgroepen geworden. In de laatste oogstdankviering in Lemelerveld heb ik het accent gelegd op het belang en de functie van deze groep en de beweging die er in de projecttijd in kwam: de overgang van klankbord (voor de pastoraal werker/ster) naar kleine kerkgemeenschap.
Regelmatig bij elkaar komen in een huiskamersetting op een boerenerf, een bezinnende tekst laten klinken, met elkaar leven en geloven delen gericht op de plattelandsomgeving van de parochie. En daarna initiatieven nemen. Er gebeurt iets nieuws dat voorheen niet gebeurde. Daar waar ik tot eind vorig jaar met de beroepskracht bedrijven opzocht doen beide groepen dit nu zelf. Spontaan hoor ik de volgende canon in mijn hoofd klinken (GVL 409, naar Jesaja 43, 19 – 19):

Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt hij, ga iets nieuws beginnen. Het
is al begonnen, merk je het niet?

Jack Steeghs