Niet meegaan in de gegeven realiteit als je aanvoelt dat je niet verder kunt… Misschien wel een levensopgave die op bepaalde momenten te groot voor één persoon kan zijn. Hoe weet je nu dat je hart zich laat leiden door het kwade? Psalm 141.

Psalm 141, 4. Laat mijn hart niet ingaan op het kwade, geen daden van boosheid verrichten, niet meelopen met wie onrecht plegen. Ik wil niet van hun lokkende spijs proeven.

Pas achteraf laat het leven zich goed kennen. Dat is meteen ook het voordeel van ouder worden. Wie meerdere grote veranderingen mee heeft gemaakt, zoals in processen van onderwijs, opvoeden en samenwerken, die weet wat ik bedoel. Onze tijdgeest verandert maar mensen die die tijdgeest vormen veranderen niet zoveel. Processen die er in elk samenlevingsverband stevig inhakken zorgen voor rijke ervaringen die bij elke volgende uitdaging van formaat niet gemist mogen worden. Vanuit mijn loopbaan weet ik dat ervaring soms juist gemeden wordt, want hinderlijk voor al wie minder lovende bedoelingen heeft. De waarheid wil niet altijd gekend zijn. Mede hierom dragen we wereldwijd al vele eeuwen het levende besef van God met ons mee. Geloof als overtuiging dat wij mensen niet teveel op de eigen zaakjes moeten vertrouwen. En mocht dan de Godgelovige op zeker moment teveel worden ondergedompeld in dat waar je hart van overslaat, dan kun je altijd nog ‘ik wil niet’ scanderen. En daar vervolgens naar handelen.   

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs