Als vroedman is zorgboerderij Blommendal dit jaar voor mij een belangrijke plaats om de accu op te laden (zie: Meedoen op de zorgboerderij: introductie). Met een gerichte aandacht leren mensen en worden vele karweitjes geklaard. Het mes, herstel: de zaag, snijdt aan twee kanten. Vandaag het zesde deel.

Als ik het erf oploop werp ik een blik in de machineschuur en zie… een golfkarretje. Maakt me nieuwsgierig. Ik vraag de boer.

Ja, die is mooi door een kennis in orde gemaakt. Maar we hebben hem op de proef. Heel handig bij het ‘vree-en’
– Wat zeg je: vree-en? Wat bedoel je daarmee?

Ik snap er niets van, dialect heeft in elke streek weer eigen woorden. Het blijkt niet te gaan om het bedrijven van de liefde in het verleden, maar om het afrasteren van een weiland. Dat zou een van mijn klusjes deze middag kunnen worden: kapotte weipalen en isolatoren vervangen, schrikdraad aanspannen en wellicht het schrikapparaat controleren. Met een dergelijk karretje rijd je gemakkelijk het erf en weiland rond. Maar, niet vandaag.

Afvalhout. Er ligt nog een hele berg met stammen en takken met de bestemming ‘haard’, maar daar passen ze zo niet in. De boer komt te weinig toe aan het wegwerken van deze berg. Of ik samen met een deelnemer de klus wil klaren. Inkorten en klieven. Een zwaar karweitje waarbij stammen op een bok worden gelegd voordat de zaag er letterlijk in gaat. De concentratie mag niet verslappen, want stel je voor dat… De grotere stammetjes gaan vervolgens naar een jonge deelnemer die ze met een bijl doormidden klieft. Met verbluffend veel kracht zet deze dertienjarige zich bij elke stam met gespreide benen schrap, geconcentreerd om een stam op precies de goede plek te raken.
We beginnen enthousiast maar na twee tankjes mengsmering voor de kettingzaag en goed 1 ½ uur doorwerken is het voor ons allebei tijd voor een pauze. Ook bloedheet met dat zaagpak aan en gehoorbescherming op.

Gezangen Voor Liturgie 621, 1 – 2a
Ik ben de wijnstok, mijn vader de wijngaardenier;
Gij zijt de ranken, dus blijft in Mij,
Ik blijf in u, dan vindt Hij vruchten hier.

Zingt voor de Vader, de wijngaardenier,
dus blijft in Mij, ik blijf in u,
dan vindt Hij vruchten hier.

Ranken onvruchtbaar, die snijdt Hij af, die werpt Hij weg;
Zij moeten branden. Dus blijft in Mij,
Ik blijf in u, – ’t is waarheid wat ik zeg.

In de pauze blijkt de dertienjarige houthakker een verbluffend goede tekenaar. Hij tekent in korte tijd de zware jongens uit de Donald Duck na. Over zijn rug heen zie ik op het prikbord dat er een New Holland maaidorser te koop staat voor half geld. In miniatuur. Voor speelgoed van een van de deelnemers wordt een nieuw perspectief voorbereid.
Elke keer is er wel iets dat me raakt op deze zorgboerderij. Nu is het weer dit winkeltje in de dop. Is niet bijna elke multinational ooit zo begonnen?

Jack Steeghs