Beelden zoals bijgaande foto zeggen mij veel, over mijn oude leven en over mijn nieuwe leven. Bronnenbewustzijn.

In één foto een kenmerkend agrarisch tafereel in het groeiseizoen. Van een bron, een installatie waarmee uit die bron geput wordt én een doel waarop de inhoud van de bron verspreid wordt. Op moeder aarde. Met hulp van eigentijdse middelen mag het leven stromen als een groeizame regenbui in de zomer, waarbij je jonge aanplant als het ware ziet groeien.

Is de aarde een moeder? De aarde is als het ware een moeder, want een soort wereldomvattende baarmoeder die leven voortbrengt. In de landbouw komt gelukkig steeds meer besef van de waarde van een gezond bodemleven. Dat ingesleten traditionele methodes van grondbewerking (ploegen) en onkruidbestrijding (spuiten) niet de enige mogelijkheden zijn.
Niet alleen de opbrengst in koele cijfers telt. Ook de draagkracht van die moeder aarde. Het vermogen om vocht op te nemen en af te staan. Het vermogen om optimaal bij te dragen aan groeikracht. Je kunt het allemaal zien als je vaak over een perceel loopt en met getrainde ogen kijkt naar de ontwikkeling van de geteelde gewassen.

Zonder bronnenbewustzijn kan ik niet leven. Ik heb het nodig om niet verloren rond te lopen in een knotsgekke wereld. Met bronnenbewustzijn zie ik in één seconde de rijkdom in de foto die ik toevallig maakte. Wie fotograaf is weet dat foto’s maken samen gaat met aandacht richten. Ik kan niet meer niet zien. Als ik boeren aan het werk zie gaat er een hele wereld voor me open (boerenpastoraat) die anderen mogelijk niet zien.

In kerken hebben we het vaak over Jezus als bron van leven. We spreken dan in vaste formules over geloven en leven. Daar is niks mis mee. Maar wie niet voldoende bronnenbewustzijn heeft, wie incidenteel iets met geloof samen met anderen doet, die hoort meer abstracte termen die niet zomaar ergens zijn aan te haken.

Daarom vind ik het heerlijk om geregeld alleen maar om me heen te kijken en te luisteren. En daarna merken wat dat met me doet. Dan komen de verbanden vanzelf. Zoals deze blog. Bronnenbewustzijn.

Jack Steeghs