In mijn dagelijkse werk in de parochie wordt ‘goed doen’ en ‘de ander helpen’ gemakkelijk in de mond genomen… en daadwerkelijk door velen voorgedaan. Een dergelijke navolgingswaardige praktijk overdragen aan een nieuwe generatie spreekt veel minder vanzelf: ‘God doen’ spreekt tegenwoordig voor velen allerminst vanzelf. Ook ontbreekt het vaak aan mensenkennis, tijd en geduld met elkaar… Enkele woorden die me invallen tijdens een koffiepauze met mezelf…

Goed doen confronteert je altijd met jezelf. Het bewuste goede voor die ander maakt je tot een ander mens. En dat kan een prachtige ervaring opleveren. Dit goede doen werkt tweezijdig – en voor wie gelovig is zelfs driezijdig: heilzaam voor wie het goede doet, de ander én God (in de betekenis van het geheel van alles wat mensen persoonlijk en met elkaar verbonden als samenleving te boven gaat, maar wel van levensbelang is om blijvend gezond leven mogelijk te maken). Goed doen bewerkt samenleven op een onvervangbare en bijzonder effectieve manier: van hart tot hart… en dat wordt vanzelf opgevolgd van mond tot mond. Iedereen zal het weten! Goed doen werkt altijd door, is aanstekelijk, maar wordt in kerk en geloof te gemakkelijk voorondersteld. We spreken meestal te weinig informeel door over wat dat goede is (Is dat God? En hoe werkt dat dan voor jou?). Soms is het goede omgeven met omstandigheden waardoor je beter even kunt laten of stoppen met doen. Een ander helpen is helemaal niet zo eenvoudig als het lijkt. Helpen vraagt (van jou) de bereidheid tot hulpverlening (zonder dat je altijd precies weet wat er van je verwacht wordt) en (van de ander) de bereidheid om te ontvangen (van iemand die de ander misschien helemaal niet goed kent). Soms is een vraag om hulp een noodkreet die gehoord wil worden, soms een vraag naar meer menselijkheid, soms een vraag om met de ander een ongemakkelijke levenssituatie te willen verkennen. Altijd speelt de vraag wat jij (die het goede wil doen) waar kan maken of voor die ander kan vervullen. Bedenk dat geen mens voor ieder ander de beste helper of steun kan zijn. Goed doen is prachtig maar helemaal niet zo eenvoudig en zeker niet zonder risico’s voor helper en ontvanger. Goed doen, de ander bijstaan, vraagt altijd enige bescheidenheid, veel praktijkervaring, moed en zelfkennis. Goed doen vooronderstelt een lange weg om voor te leven met regelmatig enige zelfspot naar alles wat een al te ernstige toon kan doorbreken.

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs