Over de kam die ons pap jaren in gebruik heeft gehad, totdat hij met ons mam naar het dorp verhuisde…

Gewone dagelijkse gebruiksartikelen zijn soms meer dan ze op het eerste oog lijken. Neem nou de kam waarmee ons pap gedurende jaren meerdere malen per dag zijn haar netjes in orde maakte…

Een kam met een economische waarde van bijna niks. Ooit gekocht voor het goede doel. Mijn vader heeft vaak aangegeven dit de meest praktische kam te vinden die hij gebruikte. Sinds de bedrijfsovername gebruik ik deze kam. Het gebeurde gewoon, we hebben er nooit over gesproken. En nu pap in zijn laatste dagen onder ons is krijgt dit dagelijks gebruiksartikel een nieuwe dimensie…

Deze kam doet me nu denken aan al die keren dat pap samen met mam – en regelmatig ook anderen – aan de koffie zat en naar de stal moest, omdat er een nieuwe lading biggen aankwam:
Snel even omkleden, mee helpen lossen, papieren controleren, enige dierverzorging, schoonmaakwerk… En als al het werk gedaan was eerst onder de douche alvorens weer naar binnen te komen. Deze kam was daarbij het laatste gebruiksartikel voordat ‘werk’ werd verruild voor ‘privé.’

Deze ogenschijnlijk alledaagse kam wordt door het specifieke gebruik als het ware een symbool in een soort van ‘doorgangsritueel.’ Het gewone wordt door het gebruik bijzonder. En doordat de gebruiker zijn dagelijkse arbeid in de stallen ‘heiligt’ – want apart zet van zijn burgerlijke doen en laten – juist daardoor krijgt deze kam een symbolische ‘eeuwigheidswaarde.’

Jack Steeghs