De coronacrisis roept vragen op die ook in de economische crisis van 2008 opkwamen: kunnen we na de crisis weer gewoon verder met ons gewone leven? Het antwoord dat je krijgt hangt af van welke focus (welk vakgebied) je hanteert, welke organisatie je spreekt en dan nog maakt de persoon soms een wereld van verschil… Onderstaand antwoorden die ik eerder heb gegeven en waar ik nog steeds achter sta…
Het schilderij van ons pap op de rouwkaart is zijn werk uit 2006 dat hij in 2011 opnieuw op de schildersezel onder handen neemt. Hij was er niet tevreden over. Hij zou het nooit meer voltooien. Het herseninfarct van ons mam komt tussenbeide. Een onvoltooid – voltooid heden.
Voor wie het gemist heeft (of na wil lezen): bijgevoegd de woorden die ik uitsprak tijdens de uitvaart van mijn vader.
De afgelopen weken schreef ik diverse teksten over het naderende levenseinde van mijn vader. Gisteren namen we in Neerkant afscheid van hem. Van onderstaand gedicht werd de laatste strofe gebruikt voor de rouwkaart en het bidprentje. Hierbij het hele werk.
Over de kam die ons pap jaren in gebruik heeft gehad, totdat hij met ons mam naar het dorp verhuisde…
