De coronacrisis roept vragen op die ook in de economische crisis van 2008 opkwamen: kunnen we na de crisis weer gewoon verder met ons gewone leven? Het antwoord dat je krijgt hangt af van welke focus (welk vakgebied) je hanteert, welke organisatie je spreekt en dan nog maakt de persoon soms een wereld van verschil… Onderstaand antwoorden die ik eerder heb gegeven en waar ik nog steeds achter sta…

Samenlevingsbreed plukken we nu de wrange vruchten van jarenlang focussen op resultaat. Er is niets mis met doelgericht handelen, er is wel iets mis daar waar de weg naar het doel slechts als afgeleide doel meetelt, er is wel iets mis als ervaringen van mensen slechts indirect sturend zijn in beleid. De crux zit vaak in de (meestal onuitgesproken) gehanteerde definitie van ‘het uiteindelijke doel’.

Ik schreef eerder vanuit psalm 44 over de Bijbelse achtergrond van leven in afhankelijkheid.

Omdat afhankelijk leven tegenwoordig vaak wordt aangepraat als iets voor hen ‘die niet echt meetellen’, worden er tegenwoordig ‘onder ons’ veel slachtoffers gemaakt. De vraag is hoe je vruchtbaar omgaat met een situatie waarin een ander of een situatie jou tot slachtoffer ‘wil’ maken

En tot slot van deze blog een stukje over de tijd dat ik voor de tweede keer in mijn leven koos voor een volledig afhankelijke weg.

(Foto: kunstwerk van Lotta Blokker – visual hunt, FaceMePLS)

Jack Steeghs