Vanuit mijn boerenhart hoor ik vaak bij het ja-kamp. Vanuit mijn politieke hart bij het nee-kamp. Hoe kijk ik tegen het touwtrekken tussen beide kampen aan? De kwestie die me de aanleiding geeft deze blog te schrijven: de voorgenomen melkgeitenhouderij aan de Schoofbandweg in Hurwenen.
Een veehouder die toekomstgericht plannen maakt is in ons land tegenwoordig per definitie vogelvrij verklaard. Want: teveel dieren, die worden gehouden onder omstandigheden die ‘we’ niet kunnen en vaak ook niet willen overzien.
Als ex-boer erger ik me vooral aan het gemak waarmee burgerbewegingen ‘nee’ zeggen en niet (echt) in gesprek gaan: ‘Wij willen dit niet, punt’.
Wat er vervolgens gebeurt is dat beide kampen hun recht gaan zoeken via de wettelijke kaders. Het ja-kamp – vaak de eenzaam gemaakte boer en zijn aanhang – en het nee-kamp – vaak buren, kritische burgerbewegingen en de gemakkelijk te bespelen publieke opinie. Bevolkingsgroepen komen recht tegenover elkaar te staan. En belangengroepen in beide kampen fluiten hun deuntje mee.
Wat hier gebeurt is dat juridische kaders een rol krijgen die ze niet toebehoort. Juridische kaders krijgen hier een rol die Paul Tillich ultimate concern noemt. Alsof rechtspraak een levensbeschouwing is…
Jack Steeghs
vroedman 
Als ex-boerin sta ik meestal ook tussen twee groepen, de ja -en de neezeggers tegen of voor megastallen. Ik neem deel in een burgeractiegroep tegen de grootste kippen- en varkensstal van Nederland en probeer daar met mijn kennis als boerin de ontwikkelingen in de landbouw uit te leggen.
Vanuit de geschiedenis zijn een aantal zaken te verklaren. Ik probeer solidair te zijn met mijn eigen roots en boerencollega’s of ze nu groot, klein, arm of rijk zijn. In gesprek blijven met de boeren en boerinnen is van groot belang, dat gebeurt ook in onze burgeractiegroep. Steeds met argumenten, onderzoek en vragen waarom en hoe, waar naartoe en de toekomst. Politiek is het van het grootste belang dat men op de hoogte is van verschillende meningen en zo beleid kunnen maken en visie vormen. En dan mogelijk een moment van hoop op inzicht en verzoening met elkaar.
Riky Schut-Hakvoort