In psalm 60 worden instrumenten genoemd ten teken van de aankomende heerschappij van koning David. Instrumenten die verdelen en heersen. Maar ze geven ook orde en gezag.

Psalm 60, 8 – 9
En God sprak in zijn heiligdom:
‘Juichend zal Ik Sichem verdelen,
de meetlat leggen op het dal van Sukkot.
Gilead en Manasse zijn van Mij;
Efraïm is een helm voor Mij,
Juda is voor Mij een scepter.

Leiding geven én ontvangen is in de geschiedenis een hele kunst gebleken. Ook vandaag. Wat daarin voor mij altijd centraal staat is het vermogen om mensen nabij te kunnen zijn en van daaruit te kunnen verbinden. Heersen om het heersen is geen leiding geven maar leiden naar eigen goeddunken. Hetzelfde geldt bij het verdelen. Er is altijd een grondslag nodig, een basis waarin diegenen die leiden en geleid worden zich herkennen. Die basis is voor mij barmhartigheid. Dat is het vermogen om je tot in je diepste vezels te kunnen laten raken door het leven. Omdat niet elk mens dit vermogen heeft is er in elke samenleving een grondslag nodig die dit vermogen behoedt.
Het is niet vreemd dat het vele eeuwen duurde voordat de God van het christelijk geloof een enigszins fatsoenlijke inhoud kreeg. Een God die verder kijkt dan het eigen handelen kan overzien. Vandaar ook het complexe vraagstuk van alle lijden. God is geen tovenaar.
Geloof is geen persoonlijke zelfbevrediging. Geloof staat veeleer voor het vermogen van een vertrouwensbasis van leven in samenhang met alles en allen die jouw levenspad kruisen. Dat daarbij een meetlat nodig is is goed. Ook onderscheid in rollen is alleen maar goed voor het spel dat samenleven heet. Dit alles betekent: goed luisteren en kijken, daarna doen en leren.

(Foto: karatetraining jongste groep)

Jack Steeghs