Eigenlijk weten we het wel. Als we onszelf de tijd gunnen. Om te luisteren naar ons hart, om te zien wat er in ons leven speelt, om te handelen naar het vermogen dat ons op enig moment gegeven is. Eigenlijk. Zo’n mooi woord uit de spreektaal waar ik opgroeide, het past prachtig bij psalm 64.

Psalm 64, 11
De rechtvaardige verblijdt zich in de HEER
en zoekt bij hem zijn toevlucht.
Wie oprecht van hart is, prijst zich gelukkig.

Ik hoor het zo vaak in mijn reguliere parochiewerk. Dat ‘we’ wel weten hoe ons te gedragen. Goed doen = niet veel anders dan ‘God doen.’
De Tien Geboden zijn niet voor niets universeel. Eigenlijk weten we het wel. Goed doen voelt niet alleen goed, goed doen maakt een mens zuiver van hart. Dat is geloof, dat is God. Maar dat dan wel realiseren. Verbinden van actie met de bron van handelen. Aarden.
Als geluk tastbaar is dan is het op die momenten dat we ons realiseren dat goed doen niet alleen richting het goede doel werkt maar vooral omgekeerd – in diegene die doet. In die wisselwerking gebeurt het. In die transformatie wordt geluk geboren. Dat is God.

Geluk is heel concreet maakbaar overal daar waar ruimte is om volop mens te zijn. Eigenlijk weten we het wel. Nu nog goed luisteren, kijken en het handelen niet als los aanhangsel zien. En dat alles verbinden met God, om deze bron meer en meer eigentijds te kunnen laten klinken. Pas dan krijgt geloof een eigentijdse draagkracht en uitstraling.

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs