De coronatijd is een bijzondere tijd. Een pleidooi om meer bij de dag te leven…

We leven momenteel in een bijzondere tijd, een tijd waarin alle vanzelfsprekendheden worden afgemeten aan de hand van voldoende veilige leef-afstanden, ook wel ‘anderhalvemetereconomie’ genoemd. Zodat de zekerheid op besmetten wordt geminimaliseerd. Dat is lastig voor sociale ‘gewoontedieren’ zoals wij allemaal min en meer zijn.
In zo’n tijd is het ‘leven met de dag’ van vroeger zo gek nog niet, maar tegelijkertijd niet iets dat de huidige generaties zomaar kunnen waarmaken. Al helemaal niet met het minder luxueuze levenscomfort waarin mijn grootouders vanzelfsprekend oud werden. Ga maar na: geen internet, slechts één telefoon – vast aan de muur, slechts één waterkraan (en geen warmwaterkraan), geen behaaglijk verwarmde kamers, nauwelijks reizen, geen auto…

Beheersen
‘Leven met de dag’ veronderstelt dat je niet teveel vast zit aan de alomtegenwoordige moraal die uitgaat van het (volledig) beheersen van je leven. ‘We’ hangen zo ongelofelijk vast aan zekerheden. Zélfs zo sterk dat menig volwassene onwelgevallige onzekerheden met garanties wil afkopen. Dat bijvoorbeeld een tuinder zijn gewassen verzekert tegen hagelschade spreekt voor zich – niet verzekeren betekent bij één fikse hagelbui het einde van het bedrijf.

Het is voor ons allemaal moeilijk om de lokroep van commerciële partijen met ‘exclusieve extra’s’ te weerstaan. Denk bijvoorbeeld aan aanbiedingen die je niet echt nodig hebt en nu heel aanlokkelijk worden aangeboden waardoor je bijna geen ‘nee’ kunt zeggen. Toch is het niet zomaar meegaan met aanbiedingen nodig om op het pad van ‘leven bij de dag’ te blijven.

Behoeden
‘Leven met de dag’ veronderstelt nogal wat dat je niet vanzelfsprekend van huis uit meekrijgt of door scholing verwerft: zelfkennis, het vermogen om te reflecteren en het vermogen om dit reflecteren ook daadwerkelijk om te zetten in passend gedrag. Voor wie samenleeft en samenwerkt met collega’s komt daar nog de dimensie van het samen afstemmen bij.

Als deze coronacrisis iets positiefs kan bijdragen dan is het wel de impliciete oproep om meer bij de dag proberen te leven. Meer vanuit wat jij zelf wil, meer afhankelijk, minder zeker misschien maar wel meer betrokken en meer waardevol.

Neem de tijd voor jezelf en voor elkaar. Leef meer vanuit wat elke dag afzonderlijk te bieden heeft. Dat wens ik ons allemaal toe.

Jack Steeghs