5 ½ jaar geleden overleed ons pap, 2 jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (56).

Als ik mijn ouders voor de geest heb dan komt één woord direct op mijn netvlies: zorg. Niet per se handen aan het bed of alles voor een ander willen doen maar wel: de aandacht gericht houden op de toekomst en van daaruit het hier en nu bewerken.

Als ik in onze tijd word verleid tot de aankoop van bepaalde producten kan ik niet om de van mijn ouders geleerde mentaliteit heen: lenen doe je alleen voor grote uitgaven die je nodig hebt. Een huis of een stal bijvoorbeeld. Voor nuttige doeleinden waar iets tegenover staat of voor een voorziening die nodig is voor een menswaardig leven. Mogen er in deze moraal dan geen leuke dingen gekocht of ondernomen worden? Jawel, maar daar ga je geen schuld voor aan. Want er zullen altijd mindere tijden aanbreken en dan hoor je ook in je levensonderhoud te kunnen voorzien.

Ik kom op deze blog vanuit de vanzelfsprekendheid waarmee wij tegenwoordig worden overspoeld door allerlei overbodigheden. Of een product versleten is of niet… Als er een betere of soms alleen maar eentje met een meer eigentijds ontwerp voorhanden komt, dan moet dit onmiddellijk onder de aandacht gebracht worden. Omzetcijfers en winstmarges bepalen veel, zo niet alles in onze wereld.

Maar wij mensen zijn er ook nog. En we zijn als het goed is vrij om te handelen! Daarom leef ik mijn leven niet zonder humor en zelfspot met de verleidingen die ik maar moeilijk kan weerstaan… en denk ik nog dagelijks aan die ouwelui… die me jarenlang bij de les probeerden te houden. Hoe mooi is dat.

(Foto: Mundstukken, Euro’s – visual hunt, ilquotidianodellapa.it)

Jack Steeghs