Bijna 6 jaar geleden overleed ons pap, bijna 2 ½ jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (59).

Als het voorjaar aanbrak wilde pap altijd graag naar buiten. Het land op, om de aarde om te keren, te bewerken en te bemesten – de rest mocht de loonwerker doen. Hij vertelde me vaak dat hij het zo’n zegen vond dat hij niet meer achter het paard hoefde te lopen maar op de trekker zijn werk kon doen. Pap genoot van de in zijn tijd opgekomen arbeidsmechanisatie, vooral als de verlichting van arbeid samen kon gaan met de door hem zo geliefde afwisseling in zijn werk.

Als er arbeid op het land nodig was bleef de verzorging van de varkens in de stallen gewoon doorgaan. En laat nou net het voorjaar extra aandacht nodig zijn voor het stalklimaat: relatief grote verschillen in de buitentemperatuur overdag en ’s nachts stellen extra eisen aan een goed instelbare en functionerende klimaatregeling. Vooral tocht is funest voor varkens. Controleren of dat wat je instelt door de apparatuur ook daadwerkelijk in het leefklimaat van de varkens tot zijn recht komt is belangrijk. En dan nog… We hebben op ons erf jaren geworsteld om het klimaat in elke stal goed te krijgen. Het euvel waar we naar zochten lag uiteindelijk niet aan instellingen of ondeugdelijke apparatuur maar aan de ligging van sommige stallen ten opzichte van elkaar. Het is bijzonder lastig om het grillige spel van de wind tussen gebouwen en het effect daarvan op luchtinlaat en -afvoer te kunnen meten. Via het langdurig en dagelijks goed leren observeren van dierengedrag en het meten van luchtstroom en luchtkwaliteit kwamen we er uiteindelijk achter waar de tochtverschijnselen vandaan kwamen. Opgedane inzichten zorgden ervoor dat we via een gerichte investering helemaal van deze stalklimaatproblemen af zouden komen. Ik zie het gezicht van pap zo voor me… Zijn trots dat we dit samen voor elkaar kregen, met behulp van voorlichting en geleende apparatuur. Mam was dan diegene die voor extra huiselijkheid zorgde.

(Bij de foto: een van de ruimtes tussen twee stallen)

Jack Steeghs