Als ik psalm 111 lees en herlees sta ik in een heel andere wereld dan de onze. Ik proef de kloof vooral in het laatste vers, daar waar gesproken wordt over ‘ontzag’. Wie heeft er tegenwoordig nog ontzag voor iemand of iets dat groter is dan wij allen persoonlijk kunnen zijn?
Lees verder
Een korte en strijdvaardige psalm waarmee ik de nodige moeite heb. Oorlogsgeweld waar ik niks mee kan en een onwelgevallige machtsplek… totdat ik vers 7 onder ogen krijg. Enkele gedachten bij psalm 110.
Lees verder
Een psalm waarin het nodige wordt geklaagd. Vanuit overkomen onrecht, door de sterveling, gericht op de eeuwige. Ik blijf meteen haken bij het eerste vers. Wat is de mens? Psalm 109.
Lees verder
In de wachtkamer van het leven vult mijn hart zich met gedachten… Over boer-zijn gesproken in onze tijd. Mijmerend vanuit geluiden die me bereiken vanaf erf en vanuit media. Over hoe het altijd weer gaat… Over een wenselijke toekomst gesproken. Wat valt er door een pastor te zeggen?
Lees verder
Mijn gedachten gaan meteen naar de ochtend: mijn favoriete dagdeel. Opstaan kost geen moeite. De ochtend kondigt een nieuwe ontdekking aan of geeft aan dat er vertrouwde dingen wachten. Sleur? Soms. Meestal ben ik als eerste beneden en geniet van de rust. Psalm 108.
Lees verder
vroedman 