‘De juiste weg’ – psalm 110

Een korte en strijdvaardige psalm waarmee ik de nodige moeite heb. Oorlogsgeweld waar ik niks mee kan en een onwelgevallige machtsplek… totdat ik vers 7 onder ogen krijg. Enkele gedachten bij psalm 110.

Lees verder

Gedicht ‘Wat is de mens’ – psalm 109

Een psalm waarin het nodige wordt geklaagd. Vanuit overkomen onrecht, door de sterveling, gericht op de eeuwige. Ik blijf meteen haken bij het eerste vers. Wat is de mens? Psalm 109.

Lees verder

Boerenopstandingsgeloof

In de wachtkamer van het leven vult mijn hart zich met gedachten… Over boer-zijn gesproken in onze tijd. Mijmerend vanuit geluiden die me bereiken vanaf erf en vanuit media. Over hoe het altijd weer gaat… Over een wenselijke toekomst gesproken. Wat valt er door een pastor te zeggen?

Lees verder

Ochtendmens – psalm 108

Mijn gedachten gaan meteen naar de ochtend: mijn favoriete dagdeel. Opstaan kost geen moeite. De ochtend kondigt een nieuwe ontdekking aan of geeft aan dat er vertrouwde dingen wachten. Sleur? Soms. Meestal ben ik als eerste beneden en geniet van de rust. Psalm 108.

Lees verder

Geloofsbelijdenis en gedachte bij Advent…

Ik schrijf regelmatig teksten voor religieuze gelegenheden, waarin mensen samenkomen voor een beetje hoop en bemoediging in het leven van alledag. Soms worden teksten uiteindelijk alsnog niet gebruikt. Onderstaand twee van deze teksten: een geloofsbelijdenis en gedachte bij Advent…

Geloofsbelijdenis

Ik geloof in gemeenschappen

die durven te wachten, dromen en hopen.

Daar waar ieder mens in tel is,

of je nu jong of oud bent, bekend of vreemd.

Waar geen verschil wordt gemaakt

tussen mensen die erbij horen en zij die er niet bij horen.

Waar iedereen volop mens mag zijn

met de meegegeven talenten en tekortkomingen.

Ik geloof in gemeenschappen

die het niet bij het oude houden

en de eigen grenzen over durven te gaan,

met elkaar wachtend, dromend en hopend

dat het kan, dat ene rijk van God.

Daar waar een Tafel wordt bereid, voor allen

die vermoeid en belast zijn

met al dat wat het leven in mensen soms aangrijpt.

Ik geloof in gemeenschappen

die het Woord van God horen en ernaar leven.

Waar vieren en dienen hand in hand gaan.

Waar de eigen eer wordt omgevormd

in eer brengen, aan al die mensen

die in de verdrukking moeten leven.

Ik geloof in gemeenschappen

die durven te wachten, dromen en hopen.

Dan komt er nieuw leven in het vooruitzicht,

leven in de verwachting van advent

vandaag nog, in ieder mens, amen.

Gedachte bij Advent

Alles nu, en wel onmiddellijk…

Dat is onze tijd, het wordt jong en oud dagelijks,

nee: het wordt ons elke minuut voorgehouden.

Zondagochtend bestellen en zondagavond leveren?

Het kan voor wie slechts enkele euro’s meer betaalt.

Maar wat is de echte prijs achter deze overdaad?

De echte prijs wordt betaald door mensen

die geen andere kans zien dan toch maar tijdelijk in te gaan

op werk waar je niet van kunt leven.

Alles kan en mag tegenwoordig, maar:

wie houdt het overzicht, over enige menselijke waardigheid

en handelt overeenkomstig?

Advent gaat over wachten, verwachten.

Over uitzien naar Kerstmis.

Over je goed voorbereiden.

Over uitzien naar de komst van God in onze wereld,

als een geheel aan menselijke zorg overgelaten mensenkind.

Een fundament in onze overleverde geloofstraditie, voor wie het kan zien.

Alles nu, en wel onmiddellijk.

Als we het nou toch moeten hebben over sprookjes,

laten we dan maar meteen het ‘alles nu, en wel onmiddellijk’

naar het rijk der fabelen verwijzen.

(Foto: visual hunt, pellesten)

Jack Steeghs