In de nieuwtestamentische lezing die vandaag op het leesrooster staat gaat het over leven in de ‘tussentijd’. Jezus trok ooit als mens tussen mensen rond op aarde. Meerdere generaties na zijn dood ontstond het nieuwe testament. Vooral de eerste christenen leefden sterk met de gedachte dat het einde der tijden elke dag daar kan zijn. Dit betekent de opgave van leven zonder te weten hoe lang het duurt ‘totdat Hij komt’. Hoe doe je dat?

Mattheüs 25, 1 – 13
“Het is met het Rijk der hemelen
als met tien meisjes die met hun lampen uittrokken,
de bruidegom tegemoet.
Vijf van hen waren dom, de andere vijf verstandig.
Want de dommen namen wel hun lampen mee,
maar geen olie;
de verstandigen echter namen met hun lampen
tevens kruiken olie mee.
Toen nu de bruidegom op zich liet wachten,
dommelden zij allen in en sliepen.
Maar midden in de nacht klonk er geroep:
“Daar is de bruidegom! Trekt hem tegemoet!”
Meteen waren al de meisjes wakker
en maakten hun lampen in orde.
De dommen zeiden tegen de verstandigen:
“Geeft ons wat olie, want onze lampen gaan uit.”
Maar de verstandigen antwoordden:
“Neen, er mocht eens niet genoeg zijn
voor ons en jullie samen.
Gaat liever naar de verkopers en haalt wat voor jezelf.” Maar terwijl zij onderweg waren om te gaan kopen
kwam de bruidegom,
en die klaar stonden,
traden met hem binnen om bruiloft te vieren;
en de deur ging op slot.
Later kwamen ook de andere meisjes en zeiden:
“Heer, heer, doe open!”
Maar hij antwoordde:
“Voorwaar, Ik zeg u: ik ken u niet.”
Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.”

Hoe leef ik in de tijd ‘totdat Hij komt’?
Hoe leef ik in de ‘tussentijd’ naar het grote moment toe? – het moment waar ik altijd al van droomde. Het moment waarop mijn roeping tot wasdom mag komen… of niet.

Ben ik verstandig zoals de waakzame meisjes, of niet (helemaal)?

Mijn vader zei vroeger altijd: je moet de tijd die je krijgt benutten. Dit betekent dat er gewerkt moet worden als het werk dat als het ware aan jou vraagt. Dit betekent ook dat in de meer rustige tijden – die er in een agrarisch georiënteerde samenleving altijd zijn – vrije tijd genomen kan worden als er behoefte is.

Mijn vader putte deze wijsheid uit zijn eigen ervaring en de overlevering. Tot aan de zeventiger jaren in de vorige eeuw was ruwvoerwinning in de zomer niet zover ontwikkeld als nu. Een weersvoorspelling met een of twee dagen droog weer was onvoldoende om te gaan hooien. Soms spande het erom en kwam het aan op uren, minuten… Ik kan me als kleuter een moment herinneren dat de spanning om te snijden was om net voor de onweersbui de hooizolder te kunnen vullen. Vele handen in beweging, zweet droop van de hoofden, maar als het dan lukte… was er gedeelde voldoening.

In de tussentijd helpen vrome woorden niet,
in zijn Naam zijn daden gevraagd:

1) Geloven = Doen
2) Doen = Wezen
3) Wezen = met aandacht leven (Kees Waaijman)
4) Leven = Geloven

Jack Steeghs