Geloven is vooral dit: overgave. Psalm 32.

Psalm 32, 1 – 11
(…)
(5) Toen heb ik mijn zonden bekend,
niet langer mijn schuld toegedekt,
ik dacht: ‘Ik ga mezelf beschuldigen
en mijn misstappen aan de Heer belijden’
(…)

(z)ware woorden die niet gemakkelijk klinken. Ik kan er niet zoveel mee of het is dit: besef van bewustwording van mijn plek in familie, gezin, buurt, woonplaats, land, wereld…
Mezelf overgeven aan die ene realiteit in het heden. Nu. En daarin mijn stem verheffen. Om wat niet in de haak is in mij, in mijn situatie, recht te doen.

Ik wens jou als lezer toe dat dit ‘stem verheffen’ jou, indien nodig, gegeven is. En mocht dat niet zo zijn, dan hoop ik dat je de moed verzamelt om hen die jou het meest nabij zijn aan te klampen. Toe maar, het is kennelijk nodig. Wat heb je te verliezen? Hooguit je oude zelf. En dat is geen zwaktebod. Integendeel. Dit is nu juist zo’n gevraagde houding vanuit Bijbelse wijsheden die haaks staat op de hoofdstroom in de huidige Westerse cultuur. Het is een misvatting om assertiviteit als enige antwoord op veel wereldproblemen ver weg en heel dichtbij te willen zien. Soms is verzet in jouw aardse realiteit nodig, soms overgave.

Jack Steeghs