Soms herneem ik werken uit het verleden. Om mezelf scherp te houden. De huidige coronacrisis bijvoorbeeld heeft het afgelopen jaar vooral het accent gelegd op het alarmerende karakter – om ervoor te zorgen dat maatregelen worden opgevolgd. Veel minder nadruk lag er op het palet aan kansen om ‘onze economie’ te ontdoen van ‘weeffouten’ (alsof je daarmee geen mensen kunt motiveren). Het allerbelangrijkste in elke crisis lijkt mij de nadruk op kansen. En al helemaal op het platteland.
In de Bijbel komt het beeld van de herder en zijn schapen voortdurend terug… Overweging bij Christus Koning.
Hoe actueel wil je het hebben? Schriftteksten zijn bijna altijd actueel, maar de laatste tijd heb ik het idee alsof ze zelfs voor de huidige actualiteit geschreven zijn. Een omgekeerde wereld. Onderstaande overweging schreef ik voor de weekendvieringen van 17/18 oktober.
Het draait in de Schrift om het in alle vrijheid, met datgene dat God ieder van ons ingeeft, doen wat aan ons gevraagd wordt. God doen = goed doen, zonder aanzien des persoons. Er is veel zelfkennis nodig om een goed mens te zijn, oefening ook. En de blijvende – en blije – erkenning dat je mens bent. De overweging van vorig weekend.
