Verstandig en onverstandig – totdat Hij komt

Hoe leef je de tijd die je gegeven wordt, totdat die ene dag aanbreekt, totdat Hij komt? (In de woorden van de eucharistische acclamatie: ‘Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker, verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt’). Totdat Hij komt is eindtijddenken. En daarnaar handelen. Vertrouwde Bijbelse taal maar niet in onze wereld waarin meer het andere uiterste op de voorgrond staat: nu. De evangelielezing van deze dag zou daarom zomaar kunnen uitnodigen voor verstandige keuzes. Voor jezelf en voor een groter verband.

Lees verder

Leef met ons mee en sta een ieder bij – voorbede

Geloven blijft abstract en op afstand als je de persoonlijke noot geen ruimte geeft. Het is de kunst om elke voorbede zo te schrijven dat schrijver en bidder geraakt worden en God betrokken wordt.

Lees verder

De oogsttijd is aangebroken – overweging

De zomerperiode breekt aan… In de boerenwereld is inmiddels de oogst van diverse gewassen begonnen: sommige granen, pootaardappelen, graszaad… Oogsten gebeurt ook in het onderwijs: vele jongeren hebben een diploma bemachtigd en gaan verder studeren of aan het werk. Oogsten doen we ook als we uit een crisissituatie van ziekte komen en door overgave en volharding werken aan een terugkeer in het meer gewone leven. Hoe dan ook… Ik wens ons allen een rijke oogst toe. In de aanstaande zomerperiode en in het verdere verloop van ieders persoonlijke leven. Onderstaand de overweging van afgelopen zaterdagavond in Bergharen…

Lees verder

Die Geest en Wij – voorbede

Pinksteren, een feest dat voor de meeste mensen spreekt door de gift van extra vrije dagen, is een extra aansporing om jouw gaven voor te leven. Een voorbede aan het begin van het Pinksterweekend.

Lees verder

Die zorgdragen voor het platteland – voorbede

Zoveel in onze wereld is erg ingewikkeld, soms niet oplosbaar, krijgt te weinig ruimte of vraagt veel meer dan plaatselijk voorhanden is… Dus blijft heel veel gaan zoals het altijd gaat, met een ongemakkelijke realiteit als gevolg. Daarom bidden we in kerken een voorbede. Een gebed om ‘menselijke drama’s’ neer te leggen bij de Schepper van alle leven. De voorbede biedt een soort van ordening in een vaak ongrijpbare wereld. Voor al die mensen die werken en leven op, met of van de vruchten van het platteland.

Lees verder