Geloven blijft abstract en op afstand als je de persoonlijke noot geen ruimte geeft. Het is de kunst om elke voorbede zo te schrijven dat schrijver en bidder geraakt worden en God betrokken wordt.

Laten we het stil maken en aan God voorleggen met wat ieders hart gaande houdt…

God van het verbond met mensen, neem ieder van ons mee, in de stroom van het alledaagse, met de vreugdes en zorgen die mensen zoal bezighouden. Laat ieder van ons beseffen dat geen mens er alleen voor staat en ieder ander nodig heeft, onderweg naar dat ene koninkrijk van U. Leef met ons mee en sta een ieder bij.

God van het verbond met mensen, mensen zoals wij zijn vaak vol, van zoveel, dat afhoudt van de goede zaak met elkaar. Vol van technische mogelijkheden, vertier, zorgtaken en commerciële kansen. Is er dan nog plek voor de stilte, voor aanspreekbaar zijn, voor die andere optie. Leef met ons mee en sta een ieder bij.

God van het verbond met mensen, het is de ander die ons meer mens maakt, de ander die wenkt, roept, vraagt, verlangt. Die ander is net als wij mens, zoekend naar een luisterend oor, een blik van waardering, een steun in de rug, een stimulans en soms naar iemand die halt roept. Omdat het genoeg is en anders mag. Leef met ons mee en sta een ieder bij.

God van het verbond met mensen, soms mogen we alles loslaten, laten gaan, aan een ander laten wat niet meer persoonlijk draagbaar is, omdat het overvraagt of benauwt, belemmert, knecht. Omdat het niet meer kan. Dat er altijd een ander mag zijn, dat er anderen mogen zijn, die klaar staan terwijl ik en u elkaar verwachten. Leef met ons mee en sta een ieder bij.

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs