De zomerperiode breekt aan… In de boerenwereld is inmiddels de oogst van diverse gewassen begonnen: sommige granen, pootaardappelen, graszaad… Oogsten gebeurt ook in het onderwijs: vele jongeren hebben een diploma bemachtigd en gaan verder studeren of aan het werk. Oogsten doen we ook als we uit een crisissituatie van ziekte komen en door overgave en volharding werken aan een terugkeer in het meer gewone leven. Hoe dan ook… Ik wens ons allen een rijke oogst toe. In de aanstaande zomerperiode en in het verdere verloop van ieders persoonlijke leven. Onderstaand de overweging van afgelopen zaterdagavond in Bergharen…

Het leven stroomt volop in de lezingen vandaag. Bij de profeet Jesaja lezen we Gods beeldrijke taal als ware Hij een zogende moeder. Wie met eigen ogen de vertrouwde band tussen moeder en kind heeft gezien weet wat ik bedoel: stromende levenssappen oogsten een en al vrede en vitaliteit, laten het leven zien in al haar kracht, brengen meer leven voort en maken elke oogst tot iets van vlees en bloed. Aards leven is volop menselijk en organisch van aard. Vanuit de moederborst, vanuit een gezond lichaam, vanuit rivieren en beken in moeder aarde. Wie een rijke oogst wenst wacht het openen van de sluizen, om toegang te krijgen tot de levenssappen die gemaakt zijn om te stromen. Ook de leerlingen van Jezus wacht de oogst: hier niet het beeld van de leerlingen die eigenaars worden van een akkerbouwbedrijf, maar het beeld van de leerlingen als arbeiders op landerijen. Wat een vertrouwd beeld voor mij als boer van weleer. Ik zie mezelf als kind op de trekker met een kruipgang de hooiwagen voort-trekken. Later wordt dat een zo optimaal mogelijke verzorging van een grote varkensstapel – waarbij de klimaat- en voederregeling veel tijd en hoofdbrekens kosten om vervolgens aan het echte werk toe te komen: en dat is veel kijken naar dierengedrag en zo mogelijk preventieve maatregelen nemen. Ik vergeet nooit meer de vreugde van die rijke oogst, waarbij de veeartsrekening flink naar beneden kon gaan… Jezus zendt zijn leerlingen de wereld in, twee aan twee. Want de oogst wordt rijker naarmate ze bereikt wordt door een samenspel van talenten – én Jezus zegt: ‘ik zend u als lammeren onder de wolven’. Oftewel: een rijke oogst komt nooit zomaar aanwaaien. Daar gaan arbeid, samenwerking en volharding aan vooraf.

Nu sta ik als een hele andere arbeider in een oogst van mensen, die geboeid zijn of misschien eens raken door het mysterie, dat het gegeven leven is. Ik ben nog steeds arbeider. Wil ik niet hogerop? Dan stel ik een wedervraag: wat is hogerop? Voor mij is hogerop eerder dieper indalen, in de vraagstukken van uiteindelijkheid die ons mensen verbindt: geboren worden en sterven, opgroeien, opbloeien, ziek worden, genieten en lijden. Ik mag nu de oogst binnenhalen na een carrière die alles behalve gemakkelijk is verlopen maar wel veel rijkdom heeft gebracht. Oogsten betekent: concreet zien hoe het koninkrijk van God er hier op aarde uitziet, waardoor mensen meer mens worden. Oogsten betekent ook kunnen zien wát daarvoor nodig is… De wereld van vandaag vraagt in levenshouding niet veel anders dan de wereld waarin Jezus leefde: een vredevolle houding – acceptatie. Te-vrede-n zijn. Accepteren dat we als mensen van goede wil veel tegenstemmen ontmoeten, weerstanden die de oogst tegenwerken omdat het belangen schaadt en relaxte levens verstoort. Te-vrede-n zijn vanuit realisme, want we leven als mensen van het licht in een donkere wereld. We mogen gaan en erop vertrouwen dat we worden ondersteund. Hoe? Proefondervindelijk. En als we vallen… opstaan, bezien wat beter kan en weer verder gaan, omdát die oogst zo blijft lonken, omdát die oogst een rijke Brenger kent: de Gever van alle leven. Ik kan hier alleen maar voor mezelf spreken en spreek gemakshalve van ‘ons’ en ‘wij’ omdat ik niet kan geloven dat ik de enige ben. Ook al maak ik misschien steeds meer deel uit van een minderheid: ik geloof dat het kan.

Ik geloof dat de oogst die het koninkrijk van God mensen toezegt veel meer brengt dan een ieder voor zich alleen voor elkaar kan krijgen. Omdat de zorg voor hen die minder competitieve talenten hebben een ieder rijker maakt – meer mens. Omdat toekomst altijd een stevige sociale dimensie in zich heeft. De oogst kan niet anders dan rijk worden voor allen die zich openen voor de geheimen van het leven.

(Bronnen: Jesaja 66, Lucas 10)

(Foto: visual hunt)

Jack Steeghs