De veertigdagentijd is een bijzondere tijd, van op weg gaan, in vertrouwen – dat God zijn Verbond met mensen heeft gezegend. Laten we de komende weken regelmatig tijd nemen voor onszelf, voor elkaar, voor de rijke taal in de Schrift, voor het leven zoals het is bedoeld. De overweging van afgelopen weekend…
Lees verder
Hoe leef je de tijd die je gegeven wordt, totdat die ene dag aanbreekt, totdat Hij komt? (In de woorden van de eucharistische acclamatie: ‘Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker, verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt’). Totdat Hij komt is eindtijddenken. En daarnaar handelen. Vertrouwde Bijbelse taal maar niet in onze wereld waarin meer het andere uiterste op de voorgrond staat: nu. De evangelielezing van deze dag zou daarom zomaar kunnen uitnodigen voor verstandige keuzes. Voor jezelf en voor een groter verband.
Lees verder
De zomerperiode breekt aan… In de boerenwereld is inmiddels de oogst van diverse gewassen begonnen: sommige granen, pootaardappelen, graszaad… Oogsten gebeurt ook in het onderwijs: vele jongeren hebben een diploma bemachtigd en gaan verder studeren of aan het werk. Oogsten doen we ook als we uit een crisissituatie van ziekte komen en door overgave en volharding werken aan een terugkeer in het meer gewone leven. Hoe dan ook… Ik wens ons allen een rijke oogst toe. In de aanstaande zomerperiode en in het verdere verloop van ieders persoonlijke leven. Onderstaand de overweging van afgelopen zaterdagavond in Bergharen…
Lees verder
Een bijdrage vanuit wat ik in de praktijk teveel zie: praten over nieuwe wegen maar vertrouwde wegen blijven gaan. In geloof beamen we te leven vanuit de roeping van Abraham. Hij die gaat leven naar een belofte, van Godswege aangereikt. Een belofte die vraagt a) om je weg te gaan én een belofte die vraagt b) om het vreemde op te zoeken.
Lees verder
vroedman 