Het is Kerstmis geweest. Bij het lezen van Psalm 65 blijf ik hangen bij vers 5. Ik moet onmiddellijk denken aan gelovigen op weg naar de kerk.

Psalm 65, 5
Gelukkig degene die U kiest om dichtbij te komen
en in uw voorhof te wonen:
daar doen wij ons tegoed aan de zegen van uw huis,
de heilige glans van uw tempel.

Dit vers maakt voor mij duidelijk dat mensen weliswaar zinzoekers kunnen zijn maar dat het primaat van het vinden niet bij mensen ligt, maar bij God. Of je moet het zoeken naar een zinvol leven verstaan als stil worden, af en toe jezelf afkeren van die gekke, dolgedraaide wereld, letterlijk: bij jezelf thuis komen, op adem komen. Dat weer wel.
Maar het kiezen zelf – in evangelische bewoordingen: ‘om tot geloof te kunnen komen’ – is mensen niet gegeven.

Dat gegeven uit de Schrift maakt mensen niet willoos of zelfs slaafs. Integendeel. Dat jij en ik het leven zelf niet kunnen maken geeft troost en biedt ruimte tot verlangen naar betekenisgeving, zingeving.

Ga
alleen en samen
op weg naar die stal
het is ook dit jaar weer gebeurd:
de geboorte van een mensenkind, dat vrede brengen zal

Jack Steeghs