5 jaar geleden overleed ons pap, 1 ½ jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (48).

Regelmatig komt in de media (wie ernaar zoekt vindt vele verantwoorde bronnen) dat boerenkinderen minder last hebben van aan astma gerelateerde allergieën. Als boerenzoon heb ik andere ervaringen maar die kunnen ook ontstaan zijn ten gevolge van meeroken . De gedachte bij boerenkinderen is: je komt als kind van een veeboer namelijk al ruim voordat je schoolgaand bent in contact met kalveren, koeien, biggen, stalvloeren, voer, gewassen, mest… En dat jaarrond in wisselende weersomstandigheden. Je komt zoveel in contact met een verre van steriele omgeving, als je dát doorstaat… Ziek was mijn vader dan ook weinig en als hij het was ging het werk door, of hij moest met een stevige griep kampen – dan werd er bij bekenden hulp gevonden. Maar meestal hobbelden zijn minder ideale dagen op de krachten van zijn persoon de meest noodzakelijke klusjes door. Er gebeurden ook wel eens ongelukken, gelukkig zelden en niet al te ernstig. De hefstigste: op een maandagmorgen ergens midden jaren zeventig viel pap tijdens het laden van varkens ongelukkig met zijn hoofd tegen een stenen rand. Voordat ik naar school zou fietsen kwam hij met een behoorlijk bloedend hoofd de keuken in. De huisarts moest later heel wat hechtingen op zijn hoofd plaatsen. Hij zal ook eerst flink gewassen moeten zijn want afgezien van alle bloed zag hij er niet uit en kwam met hem ongetwijfeld de stallucht mee de spreekkamer in… Gelukkig kon hij met enige beperkingen vrij snel zijn werk weer doen. Gestaag zoals altijd.

(Foto: visual hunt, TijsB)

Jack Steeghs