
Onder het oog van de goden een loflied zingen voor God. Oftewel, middenin de alledaagse veelstemmigheid in onze wereld vrijmoedig durven getuigen van eenheid… Psalm 138.
Lees verder
Onder het oog van de goden een loflied zingen voor God. Oftewel, middenin de alledaagse veelstemmigheid in onze wereld vrijmoedig durven getuigen van eenheid… Psalm 138.
Lees verder
Morgen is het 6 jaar geleden dat ons pap overleed, bijna 2 ½ jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (61).
Lees verder
Na de ballingschap was het volk van God het centrum voor haar geloofsbelijdenis kwijt geraakt… Voor een gelovig volk is er nauwelijks een grotere ramp voorstelbaar. Wat doe je dan? Er ontstond houvast en troost door elkaar in de naam van de Eeuwige op te zoeken, daar aan de stromen van Babel. En een lied te zingen. Psalm 137.
Lees verder
Bijna zes jaar geleden schreef ik twee blogberichten over een boerenbijbellezing die via het reguliere lezingenrooster nooit aan bod komt: 1 Koningen 21, 1 – 16. Het drama van de wijngaard van Nabot. Een verhaal over een boer in een weerbarstige praktijk die van alle tijden lijkt… Vorige keer schreef ik deze beschouwing. Dit keer een bijdrage in het kader van gewenste ondersteuning voor boeren, toen en nu.
Lees verder
Bijna 6 jaar geleden overleed ons pap, bijna 2 ½ jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (60).
Lees verder