Niet iedereen gaat met beelden op weg. Ik wel. Ik vind het heerlijk om aan de hand van vertrouwde beelden naar christelijke geloofsgemeenschappen te kijken. Het helpt me om hun sterke kanten en vraagkanten te zien en er mee te kunnen werken.

In een samenleving op drift zoeken geloofsgemeenschappen naar nieuwe wegen vanuit vertrouwde bronnen. Ik kom (variaties op) de volgende vier concepten veel tegen:

1. De ark van Noach
In tijden dat mensen van God los lijken is het van belang om geregeld aan te leggen in een veilige en vertrouwde haven. Een plek van samenkomen waar een duidelijke boodschap klinkt en gedeeld wordt. En van daaruit ‘de reis van je leven’ te maken. Dat doen aanhangers van de Ark van Noach.
Ik zie een groeiend aantal gemeenschappen die deze koers varen. Sterk punt is de identiteit en werfkracht die uitgaat naar gelijkgestemden. God en Christus centraal. Een vraag vanuit de blik op de wereld: is het wel zo dat iedereen buiten jouw kring van God los is? En wat doe je daarmee?

2. Het volk van God
Vooral vanuit babyboomers heeft dit kerkbeeld wortel geschoten en is het aanwezig in het huidige kerkelijke vrijwilligerskader. Het is het beeld van ‘samen op weg’ waarbij de overgeleverde vorm en inhoud wordt beproefd op werkzaamheid. Een tweede kritische punt: gezag spreekt niet vanuit de rol maar vanuit de daad.
De menselijke kant van God staat centraal: Jezus. Vraag is wat er gebeurt als ‘het volk van God’ een generatie verder is: hoe zit het met de overdracht van waarden en riten?

3. De herberg
Sinds de jaren negentig van de vorige eeuw komt vanuit het buurt- en inloopwerk de herberg als beeld naar voren: op gezette tijden een gastvrije inloopmogelijkheid in de wijk, met een knipoog naar de herbergier uit de parabel van de Barmhartige Samaritaan.
De herberg is een aantrekkelijk eigentijds beeld waar eenheid in verscheidenheid wordt gedáán. Van de coördinatie en de meewerkende vrijwilligers wordt veel deskundigheid en flexibiliteit gevraagd. Vraag is hoe je voorbij aan de lage drempel kunt bouwen?

4. Geloofsgroepen, huiskamergroepen
Nauw aansluitend bij de herberg is de beweging van huiskerken. Het in kleine groepen in de huiskamer verhalenderwijs delen van persoonlijk geloof is een sterke troef die helemaal in de tijdsgeest past. Ook hier luistert leiding nauw. Wat is de identiteit? En mag een geloofsgroep zijn als een boeket bloemen?

Jack Steeghs