Op vakantie in de UK kwamen we deze kerk tegen: de St. Thomas a Beckett kerk in Fairfield (graafschap Kent). Het dorp is verdwenen maar de middeleeuwse kerk (herbouwd in 1913) staat er nog steeds als eenzame blikvanger.

Deze kerk in Fairfield. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Is het de verbinding tussen het omringende moerasachtige land en de plek van samenkomen? Land dat mij doet denken aan het scheppingsverhaal en een plek van samenkomen die mij doet denken aan de roeping van Abram/Abraham? Zijn het de schapen? Is het de kudde die ooit samen kwam op deze plek? Is het de weerbarstigheid van een kerk om stand te houden in de voortgang der tijden? Alles vergaat behalve…? Ik weet het niet.

In een boek over Romney Marsh (het dunbevolkte moerassige gebied waar de kerk staat) van Richard Ingrams (Wildwood House Limited, London 1980) lees ik: Perhaps it has something to do with the grazing sheep which lend a feeling of calm to any landscape. Sheep have always been treated as religious symbols, the single lamb symbolizing Christ and the flock of sheep mankind.

Jack Steeghs