Woensdag was het Maria Tenhemelopneming. Uit mijn overweging op de Kapelberg in Bergharen. En een eigentijds Marialiedje.
‘Wees niet bang voor al te grote dromen. Ga, als je het zeker weet en als je aarzelt, wacht. Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen, het mooiste overkomt je – het minste is bedacht.’
Deze woorden van Freek de Jonge lijken op het lijf van Maria geschreven. Tot op de dag van vandaag, is Maria een groot voorbeeld van en voor veel gelovigen. Maar ook is Maria een groot voorbeeld voor mensen die niet zo precies weten óf ze geloven. Maria is zo’n aansprekend voorbeeld, omdat zij in haar vreugde en verdriet ons mensen zo rakelings nabij komt.
Maria is mens zoals wij, sterfelijk. Alle leven is sterfelijk. Maar in die ontelbare keren dat Maria haar wil in de handen van God legt krijgt sterven iets van een getuigenis voor alle leven. Leven zoals het bedoeld is.
Maria drukt in haar hele leven iets uit van eeuwigheid, zonder ook maar iets van het leven van alle dag af te willen schrapen. De dag van 15 augustus, vandaag, Maria Tenhemelopneming, is niet een vergoddelijking om de vergoddelijking – het hoger plaatsen van een goed voorbeeld om te volgen. Nee, Maria Tenhemelopneming zegt dat Maria volop mens is, sterfelijk zoals wij allemaal. Het enige verschil met ons is dat zij nu al met haar hele wezen is opgevaren naar de Hemel. Net zoals bij haar zoon Jezus is er geen lichaam op aarde achtergebleven. Maria Tenhemelopneming vertelt de boodschap dat ieder mens die leeft en sterft in God, dat met heel zijn of haar persoonlijkheid doet.
De hemel is geen fysieke plek voorbij aan de aardse werkelijkheid, de hemel is eerder een realiteit die wij stervelingen nog niet volledig met menselijke zintuigen kunnen bevatten. Opvaren ten hemel is zoiets als dieper binnendringen in de bedoeling van alle leven, van de wereld. Om het in geboortetermen te zeggen: opvaren is eerder indalen dan opstijgen. Elke moeder die een kind gedragen heeft weet het en voelt het: een kind kan pas geboren worden als het is ingedaald. Zo is het ook met de bijzondere zwangerschap van Maria en de daaropvolgende geboorte van haar zoon Jezus gegaan. In geloofstermen is dát fysieke geboorteproces een doorgaand proces in het leven van alle mensen geworden. Als je ervoor open staat. Leven op aarde wordt dan een soort van aaneenrijging van sterven en steeds opnieuw geboren worden.
Maria Tenhemelopneming betekent dat Maria niet meer aan tijd en plaats gebonden is. Vanuit de overlevering is ze daarom een voorbeeld voor velen geworden.
Net zoals bij haar zoon Jezus wordt in en door Maria de spanning tussen hemel en aarde overbrugd. Wij mensen hebben vaak een heel leven nodig om ons te realiseren wat heilshistorisch gezien ooit allemaal is gebeurd. Deze viering verplaatst het perspectief van het hemelse – als het ware – voor even hier naar de Kapelberg, om ons middenin het leven te kunnen voeden met de gaven van Godswege.
En dat allemaal door Maria, de moeder van Jezus – ook wel moeder Gods genoemd, die van zichzelf zegt een eenvoudige dienares van de Heer te zijn. Eenvoudig maar ook strijdbaar, met een prachtig loflied in het Bijbelboek Lucas – waarin zij met heel haar hart roemt van de Heer.
‘Wees niet bang voor al te grote dromen. Ga, als je het zeker weet en als je aarzelt, wacht. Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen, het mooiste overkomt je – het minste is bedacht.’
(Bronnen: Apocalyps 11, 19a; 12,1 – 6a.10b; Lucas 1, 39 – 56)
Jack Steeghs