Ik vind dit zo’n mooie strofe in psalm 49. Eentje die het meer dan waard is om te doordenken en doorleven.

Psalm 49,9
De prijs van het leven is te hoog,
in eeuwigheid niet op te brengen.

Een psalm over een wijsheid die we allemaal kennen: de in het leven verzamelde rijkdom kun je niet meenemen in je graf.
Je neemt je verworven wijsheid mee het graf in. En als het goed is heb je er in je aardse leven iets mee kunnen doen. Je hebt zelf goed rondgekeken, geleerd, via anderen nieuwe inzichten opgedaan en op jouw beurt heb jij de groeiende wijsheid verder gebracht.

En als je er in je leven af en toe aan wordt herinnerd helpt dat. Niet voor niets houden religies naastenliefde in hun praktijken levend. Goed doen om de ander recht te doen maakt jou een beter mens. Meer rijk. In een gemeenschap komt daar de dimensie bij van solidariteit. Het besef dat iedereen toegang nodig heeft tot een aantal bronnen die het leven vandaag de moeite waard maken, het besef dat iedereen volop wil meedoen. Ongeacht de inkomenssituatie, het vermogen om zich aan te kunnen passen of om ‘nuttig’ te kunnen zijn.

In religieus opzicht is rijkdom niet goed of fout. Wel een handicap, want delen van ‘zelf verworven’ middelen is niet alleen voor die rijke eend uit Duckstad ongelofelijk moeilijk.

Naar mijn idee is elk mens die bewust leeft vanuit wat hem en haar ooit is aangereikt rijk.

Jack Steeghs