In de overgangsperiode tussen de tijd van de rechters en de eerste koning (Saul), zijn er verschillende fases waarin Gods Volk worstelt met leiding en geleid worden. Maar ook daarna. Leiding, door wie? En waarop gericht? In Psalm 52 een lied over kwaadspreken in relatie tot spreken vanuit de liefde van God.

Psalm 52, 3 – 6
Waarom roemt u uw wangedrag,
hoge heer die God bespot.
U bent voortdurend uit op misdaad,
uw tong is zo scherp als een scheermes, bedrieger.
Boven deugd hebt u ondeugd verkozen
en leugen boven eerlijke taal;
verwarring stichten, daar houdt u van,
met uw tong vol bedrog.

Koning Saul is aanvankelijk een man naar Gods hart. Dat slaat om in jaloezie met de verschijning van de herdersjongen David – die op zijn beurt ook niet altijd een man naar Gods bedoeling is.
Tot in onze tijd kunnen we er wat van: kwaadspreken, om jezelf neer te zetten. Het is de moraal van nieuws zó brengen dat je er voordeel uit kunt halen. Sommigen noemen dit niet liegen. Bijbels gesproken is het dat wel, omdat het woorden zijn die niet actief uit het hart komen.

Daarom schreef iemand ooit het elfde gebod:

‘wees nooit een toeschouwer, nooit een omstander’

(Foto: visual hunt, Ana Patricia Almeida)

Jack Steeghs