Woensdagmiddag 28 november 2018 is een landelijk studietraject voor (kerkelijk) werkers op het platteland afgerond. Werknaam: ‘Nieuw Kerkzijn Platteland’. Wat heeft dit landelijke traject opgeleverd? Initiatiefnemer Jack Steeghs neemt de lezer mee in zijn leerproces.

Al tijdens mijn theologiestudie leer ik dat een fundamenteel inhoudelijk kenmerk van kerk en geloven is dat de weg net zo van belang is als het doel. Of sterker uitgedrukt: dat de weg het doel is!

Zomer 2016 start ik met de studiegroep Nieuw Kerkzijn Platteland, nadat ik via het Werkverband Kerkelijk Opbouwwerk (WKO) zes gelijkgestemden op het spoor ben gekomen. De richting wordt afgestemd op het met elkaar ontdekken van nieuwe werkvormen/methoden/inhouden vanuit ieders eigen praktijk op het platteland, met het oog op de dialoog: geloven op het platteland – platteland in het geloven. De precieze invulling en de af te leggen weg stemmen we af met elkaar. Af en toe is er ruggespraak met het WKO.

Wie mij kent weet dat aandacht voor boeren en tuinders in mijn genen zit. ‘Jij doet toch die landbouwgroep?’ Maar de oproep waarmee ik uiteindelijk zes mede studiegroepgenoten vind is breder: platteland. Die bredere gerichtheid leidt ertoe dat de verscheidenheid in de groep groter wordt en de inzichten rijker.
Met zijn zevenen delen we gedurende 2 ½ jaar elk ons eigen werk: als begeleider, pastor, predikant, ondernemer, projectfunctionaris. Ongeveer eens in de twee maanden komen we als studiegroep bijeen. Op elke bijeenkomst delen we allereerst – voor zover relevant – dat wat er in de tussentijd is gebeurd. En juist doordat we elkaar niet regulier tegenkomen wordt deze studiegroep ook iets van een vrijplaats. Hier is het veilig en vertrouwd, hier kan de God die zegt dat hij erin zal voorzien zijn ware gezicht tonen. Hier kan zowel de professional als de persoon die we in onszelf verenigen recht worden gedaan. En dat gebeurt.

De studiegroep Nieuw Kerkzijn Platteland blijkt sterk in teamwerk. We zien elkaar als deskundigen, ieder met eigen kwaliteiten. We benutten elkaars talenten die stuk voor stuk als een geschenk worden aanvaard. We zien de meerwaarde van verschillende geloofstradities, van verscheidenheid in werkplek, de meerwaarde van loslaten wat gangbaar is, van anders leren kijken naar dat wat je al denkt te kennen. Ik zie vooral: de meerwaarde van gewoon doen en elkaar ruimte geven in het engagement dat je met elkaar aangaat. Professionaliteit is belangrijk, maar kan je ook ongelofelijk in de weg zitten.
De leiding in het project doen we samen. Aanvankelijk wordt er naar mij gekeken als initiatiefnemer en voel ik verantwoordelijkheid om ‘meer’ te doen. Gaandeweg leg ik het engagement, dat we met elkaar aangaan, steeds vaker in de groep. Naar mijn aanvoelen gaat het bij Nieuw Kerkzijn Platteland om de weg die déze groep met elkaar gaat. In elke bijeenkomst krijgen we allemaal de kans om de eigen betrokkenheid in te brengen en zo mee te sturen op de weg die we met elkaar gaan.

Wordt vervolgd.

Jack Steeghs