1e Advent

Waartoe knutselen kan leiden: de bouw van een boogbrug met regenboog-ledverlichting is dit jaar een inspiratiebron voor Advent…

Genesis 9, 1 . 8 – 17
Toen zegende God Noach en zijn zonen, hij zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk en bevolk de aarde (…) Ook zei God tegen Noach en zijn zonen: ‘Hierbij sluit ik een verbond met jullie en met je nakomelingen, en met alle levende wezens die bij jullie zijn: vogels, vee en wilde dieren, met alles wat uit de ark is gekomen, alle dieren op aarde. Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. En dit,’ zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde. Wanneer ik wolken samendrijf boven de aarde en in die wolken de boog zichtbaar wordt, zal ik denken aan mijn verbond met jullie en met al wat leeft, en nooit weer zal het water aanzwellen tot een vloed die alles en iedereen vernietigt. Als ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal ik denken aan het eeuwigdurende verbond tussen God en al wat op aarde leeft. Dit,’ zei God tegen Noach, ‘is het teken van het verbond dat ik met alle levende wezens op aarde gesloten heb.’

Regenboog
Het teken van de regenboog is het Verbond dat God met alles wat leeft sluit – nog voordat Hij een Verbond met Abraham zal sluiten (Genesis 15). Een soort van herschepping, na de bijna alles verzwelgende zondvloed – mensen maakten er namelijk een potje van op aarde, alleen Noach en zijn gezin en vee stonden in de gunst van de Schepper van hemel en aarde, zij bouwden bijtijds een boot en werden zo gered… en mét hen de hele mensheid.

Dit Verbond is niet zoiets als een (juridische) overeenkomst tussen twee partijen, zoals in onze tijd gebruikelijk. Dit Verbond is een aanbod van Godswege. Een gift om niet. Zoals ook straks de geboorte van een bijzonder mensenkind.

Het was nacht
En ik stond onder de sterren
En een stem van binnenuit
Vertelde mij
Het wordt tijd om je grenzen
Te verleggen
Weg van deze wereld
Deze tijd

Ik zag de wereld om me heen
Ik zag de leegte
Ik zag de mensen die alleen nog
Overleefden
En ik zag de aarde
Met haar woestijnen en zeeën
Moegestreden omdat ze alles
Had gegeven
(Stef Bos, 2009)

Jack Steeghs

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s