Tijdens de Vogelpest-crisis is er vanuit samenwerkende kerken een protocol gemaakt voor pastoraat bij agrarische rampen. Wat hebben we in huis bij mensenrampen? Kan kerk en geloof iets toevoegen aan deskundigheid in tijden dat het coronavirus wereldwijd slachtoffers maakt en een wereldwijde toekomst tot een onzekere bestemt? En wat is dan de aard van deze deskundigheid?
Tagarchief: Stilte
Menswording en compassie in een tijd van maakbaarheid
Het is een weg van jezelf levenslang openstellen en leren. Vallen en opstaan. Leraar en leerling willen zijn. Niet een keer maar steeds weer. Dat maakt compassie zo’n lastig en weerbarstig begrip in onze tijd van leven.

