Eerder deze maand verscheen bij uitgever Boekscout ‘Ik neem het niet’ – korte bespiegelingen bij het boek Job. Geschreven door dominee Henk Fonteyn. Een collega in de oecumene waar ik regelmatig mee samenwerk. Een handzaam boekje over het waarom van alle lijden.
Luisterend naar het nieuwe album van Daniël Lohues word ik geraakt door meerdere liederen. In het kader van Goede Vrijdag, in het kader van het coronavirus dat de wereld in zijn greep houdt het lied ‘wat doen we nou?’ Hoe actueel wil je het hebben?
Tijdens de Vogelpest-crisis is er vanuit samenwerkende kerken een protocol gemaakt voor pastoraat bij agrarische rampen. Wat hebben we in huis bij mensenrampen? Kan kerk en geloof iets toevoegen aan deskundigheid in tijden dat het coronavirus wereldwijd slachtoffers maakt en een wereldwijde toekomst tot een onzekere bestemt? En wat is dan de aard van deze deskundigheid?
Het is een weg van jezelf levenslang openstellen en leren. Vallen en opstaan. Leraar en leerling willen zijn. Niet een keer maar steeds weer. Dat maakt compassie zo’n lastig en weerbarstig begrip in onze tijd van leven.
