Levenslessen uit Psalm 30…

Psalm 30, 1 – 13
(…)
(4) Uit het dodenrijk hebt U mij opgehaald,
HEER, U hebt mij opnieuw laten leven
en mij weerhouden van de weg naar het graf.
(…)

Een dankpsalm voor het Verbond dat God met zijn volk heeft gesloten. Een treffend lied bij de inwijding van de tempel.
‘Dodenrijk’ verwijst niet zozeer naar het kerkhof of de urnenmuur. ‘Dodenrijk’ verwijst naar momenten in je leven waarop je het alleen nooit kunt redden. Hoe vaak is dat wel niet? Uiteindelijk sta je je hele leven als het ware ‘op de schouders’ van hen die nuttig voorwerk verrichtten en geef je jezelf als het ware over in vertouwen. Jij bent niet de eerste.
Geheel onafhankelijk door het leven gaan is niet bepaald aanbevelenswaardig. Daarmee ben je Bijbels gesproken letterlijk ‘ten dode opgeschreven’. Soms in een ademend jasje. Niet rekening houdend met het Verbond dat God in het boek Exodus met zijn volk aanging. Dood levend. Daarom verwijst het Nieuwe Testament constant naar het Oude Testament. Godsvolk onderweg kan niet zonder gedegen kennis van het verleden.

Bijna niet te geloven
Daar sta je dan
Bevrijd van alles wat je onderdrukte
Bij die berg in die eindeloze woestijn
Weg van Egypte
Weg van alle ongerechtigheid

Onderweg
Maar waar naartoe?
Nu hebben we de kans
het anders te doen
Maar hoe dan wel?

We worden geleid
De Levende, de Bevrijder gaat als een gids voor ons uit
En bij die berg sluiten we een Verbond
Zo willen wij voortaan leven
Zo samenleven
Dat is de richting in ons leven

De bouwtekening van die nieuwe samenleving
Kregen we bij die berg in de woestijn
Dat wordt het fundament
Het Verbond van God met ons
Een weg van leven in gerechtigheid
Een weg met God

De bouwtekening van die woning voor God
Een grote tent in de woestijn
Die met ons meegaat
Zo leven wij
bevrijd
onderweg voorlopig
(Niels Morpey)

Jack Steeghs