Momenteel is niet het bezoeken van boeren de basis van mijn werk, dat is werken in geloofsgemeenschappen geworden. Van daaruit richt ik me nu op het bezoeken van boeren. Een blog over de deskundigheid die daarbij komt kijken. Andere artikelen: Leren van bezoekwerk; Geloven in een veranderend platteland; Boeren in de huidige economie: zijn er meer bronnen?.
Als ik op bezoek ben in de agrarische cultuur hoor ik vaak de overtuiging dat het voor hen die iets met boeren willen nodig is om die cultuur te kennen. En bij voorkeur iets van de bedrijfstak waar ze van willen leren. Ik kom steeds meer tot de overtuiging dat dát niet zo belangrijk is. Naar mijn idee is het in alle bezoekwerk het allerbelangrijkste om werkelijk open en onbevooroordeeld mensen te bezoeken. Of om het gelovig te zeggen: ‘Spreek Heer, uw dienaar luistert’.
Naar een meer duurzame wereld, over de rug van boeren?
Werkelijk onbevooroordeeld bezoekwerk bestaat niet. Iedereen die mensen bezoekt neemt de eigen geschiedenis en voorkeuren mee. Dat kleurt gesprekken. Voor wie boeren bezoekt komen daar vele actuele kwesties bij die hen in een hoek zetten: er wordt namelijk veel geschreven óver landbouw. Bijvoorbeeld: ik lees veel dat boeren met een intensief bedrijf van de samenleving moeten veranderen. Veranderen betekent dan minstens: minder dieren gaan houden. Dat wordt meestal geroepen zonder dat iemand van binnenuit meedenkt en meevoelt: Kan dat hier wel? Wanneer zou het kunnen? Hoe dan? Wie gaat dat betalen?
Ik lees tegenwoordig weinig nieuwsgierigheid en veel (politieke) moraal die erop gericht is dat de ánder in beweging komt. Eenzijdige belangen domineren de gesprekken op en over het boerenerf. De noodzakelijke weg van de transitie naar een meer duurzame wereld wordt vaak en vooral over de rug van boeren uitgevochten. Dat voelt niet alleen onrechtvaardig. Dat is het ook.
Voor wie iets wil toevoegen aan de velen die op het boerenerf komen wacht daarom niets anders dan open en eerlijk bezoekwerk. Dat begint met nieuwsgierigheid en luisteren: ‘Spreek Heer, uw dienaar luistert’. Een omkering van perspectief: de ander is de Heer, de bezoeker is de dienaar.
(Foto: visual hunt, verbeeldingskr8)
Jack Steeghs
Lijkt me een mooie invalshoek voor een uurtje bezinning na afloop van de bidstond voor gewas en arbeid! We moeten binnenkort maar afspreken hoe we die avond precies in het vat gaan gieten.
Zo is het Henk. Ik begin meestal bij de ervaring van de aanwezigen. En van daaruit verbindingen leggen. Komt goed.