Bijna twee jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (6).
Lees verderTagarchief: Geestelijke verzorging
Boerenpastoraat: levenslessen (5) – varkens voeren als ritueel
Ruim anderhalf jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (5).
Boerenpastoraat: levenslessen (4) – Vasten in gesprek tijdens de maatschap
Ruim anderhalf jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (4).
Boerenpastoraat: levenslessen (3). Melkkruik…
Ruim anderhalf jaar geleden overleed ons pap. Vorig jaar werd gaandeweg duidelijk dat ons mam niet meer naar huis kan komen en de jaren die voor haar liggen mag verblijven in een woon- zorgcentrum. ‘Dat zijn best veel veranderingen in korte tijd’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (3).
Vanuit gesprekken met boeren…
Onderstaand de overweging die ik schreef bij gelegenheid van de jaarlijkse ontmoetingsviering van de commissie Landbouw en Samenleving van de ZLTO in het Rijk van Nijmegen. Deze activiteit tussen Kerst en Oud en Nieuw ging eind 2020 niet door. Ik geef ze mijn lezers mee als Nieuwjaarsboodschap.
