• 

Het is toeval dat ik in mijn doorlopende serie van het boek Psalmen, vandaag op Goede Vrijdag, bij psalm 82 aanbeland…

Psalm 82

God staat op in de hemelse raad,

hij spreekt recht in de kring van de goden:

‘Hoe lang nog oordeelt u onrechtvaardig

en kiest u partij voor wie kwaad doen?

Doe recht aan weerlozen en wezen,

kom op voor verdrukten en zwakken,

bevrijd wie weerloos zijn en arm,

red hen uit de greep van wie kwaad wil.

U toont geen inzicht, geen begrip,

en doolt in duisternis rond,

de aarde wankelt op haar grondvesten.

Ooit heb ik gezegd: “U bent goden,

zonen van de Allerhoogste, allemaal.”

Toch zult u sterven als mensen,

ten val komen als aardse vorsten.’

Verhef u, God, spreek recht op aarde,

alle volken behoren u toe.

In deze psalm spreekt God de gezagsdragers in hun tijd aan en houdt een stevige diaconale, sociale preek. Tegelijkertijd geef hij aan dat deze gezagsdragers evengoed stervelingen zijn. Om te eindigen met: neem uw verantwoordelijkheid en doe recht aan al wie in onrecht moet leven.

Deze psalm lezen op Goede Vrijdag zegt dat we nu weten, dat uitgerekend op deze dag Jezus aan het kruis wordt gehangen en een wrede dood sterft. Jezus’ kruisdood is mensenwerk dat God in al zijn almacht niet weet te verhinderen. De dood als een eindstation, ook bij God? Met Pasen in het vooruitzicht weten we inmiddels beter: God houdt woord en doet recht, voor al wie het willen zien en in een van de later ontstane christelijke geloofstradities durven te gaan staan.

Maar laten we niet op Pasen vooruitlopen: het is Goede Vrijdag, een trieste dag dat alles verloren lijkt te gaan, een dag dat het zwartste zwart elk sprankje licht verduistert. Het vraagstuk van de lijdende rechtvaardige lijkt een tijdloos drama zonder einde…

Vandaag mogen we deze donkere dag tot ons door laten dringen.

Wij mogen zwijgen en kunnen hooguit een bos bloemen bij een kaal kruis leggen…

En dat is het dan ook wel.

Jack Steeghs